Νέα

Μεγάλο Σάββατο 23 Απριλίου, στις 18.00 στην εκπομπή «Με τα πόδια μέχρι την αλήθεια» η Λίνα Νικολακοπούλου και η Αλεξάνδρα Χριστακάκη συζητούν με την Ελένη Θωμά για το νέο της βιβλίο «Α, ρε μαμά».

Είχα τη χαρά πριν από λίγο καιρό να γνωρίσω τα λογοτεχνήματα της Μάγδας Παπαδημητρίου Σαμοθράκη. Ευχαριστώ τον φίλο και συνοδοιπόρο Γιώργο Θεοδωρόπουλο που μου την σύστησε. Ήδη δημοσίευσα το κείμενό μου «Ο σύγχρονος ποιητικός λόγος της Μάγδας Παπαδημητρίου Σαμοθράκη – “Αντανακλάσεις”, 2019, σελ. 62, 37 ποιήματα», στο οποίο καταπιάνομαι με την πρόσφατη ποιητική της δημιουργία. Υποσχέθηκα ότι θα παρουσιάσω το μυθιστόρημά της «Πατρίδα ξένη», εκδ. Άπαρσις, 2021, σελ. 367.

Λίγα βιβλία καταφέρνουν να σε κάνουν να συνδιαλέγεσαι τόσο έντονα μαζί τους. Ένα τέτοιο βιβλίο αποτελεί το καλοδουλεμένο μυθιστόρημα της Μάγδας Παπαδημητρίου – Σαμοθράκη των εκδόσεων Άπαρσις. Μέσα από τις καλογραμμένες σελίδες του ξεπηδά ένα μεγάλο κομμάτι ιστορίας του προηγούμενου αιώνα που κατόρθωσε αναμφίβολα να σημαδέψει πολλές γενιές. Τι είναι για τον άνθρωπο η πατρίδα; ξεπροβάλλει το ερώτημα στα μάτια του αναγνώστη. Αν κοιτάξουμε το λεξικό θα δούμε ότι πατρίδα είναι η χώρα που γεννήθηκε κάποιος ή από την οποία κατάγεται ο ίδιος και η οικογένειά του ή το χωριό ή η περιοχή γέννησης ή καταγωγής του και άνθρωποι που έχουν ως κοινά τη γλώσσα, τα έθιμα και κοινή πολιτική, κώδικες επικοινωνίες και συμφέροντα.

Δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο στα ελληνικά γράμματα μια ποιητική συλλογή να κάνει τρίτη έκδοση, σε αντιποιητικούς μάλιστα καιρούς και πολύ περισσότερο σε αντιαναγνωστικούς. Η συλλογή «Πέραν» του συναδέλφου Παναγιώτη Γεωργουδή το πετυχαίνει, με μια μάλιστα εντυπωσιακή επίνευση από τον μεγάλο Ελληνα συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό, ο οποίος γράφει σε επιστολή του προς τον ποιητή [εμπεριέχεται, προτάσσεται καλύτερα, στη συλλογή]: Σημειώνει, μεταξύ άλλων! [:] «Το ομώνυμο ποίημα συγκαταλέγεται στην ποίηση που ξεκίνησε το “Αξιον Εστί” του Ελύτη, εντελώς διαφορετικό σαν σύνθεση, όμως το ίδιο μεγαλόπνοο με εκείνο. Χαίρομαι που το Αιγαίο για σας ανήκει στους προσωκρατικούς και όχι στη βυζαντινή υμνωδία (...) Και τα άλλα ποιήματα, που προηγούνται του “Πέραν”, μας προετοιμάζουν για την πανδαισία του, όπου ο δεκαπεντασύλλαβος συναντά το άλλο μεγάλο ποίημα, την “Αμοργό”, και κει ξεφαντώνει το γλέντι»