ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Η Ράνια μεγαλώνει στα τέλη της δεκαετίας του 70 σ' ένα μάλλον λάθος πλαίσιο, όπως οι περισσότεροι από μας. Παλεύει να γραπωθεί απ' όπου βρει: το ροκ, την πολιτική, τη σάρκα. Αλλά παίζεται και πόσο παλεύει... Επιβάλλεται να πιστέψει σε κάτι. Ξεχνάει πάντα το πιο σημαντικό χαρτί: την πίστη στον εαυτό της.

Το 1946, στις 26 Ιουλίου, στο Σκούταρο της Λέσβου, έπεσε στον νερόμυλο η εξάχρονη Λεμονίτσα, ενώ ο νερόμυλος εργαζόταν. Το παιδί τράβηξε πολλά, καθώς και όλη η οικογένεια. Οι γονείς προσπάθησαν, με τα λίγα μέσα που είχαν εκείνη την εποχή, να κρατήσουν στη ζωή το άτυχο κοριτσάκι.

Αλλά ο τραυματισμός δεν ήταν τίποτα, μπροστά στον ψυχικό πόνο που προκάλεσε ο ξεριζωμός το 1951. Τίποτα στην Αθήνα δεν ήταν σαν τον παράδεισο που έζησαν στην πατρίδα τους. Τα παιδιά εδώ ωρίμασαν πριν την ώρα τους. Εργάζονταν από μικρά και το βράδυ σπούδαζαν. Προσπαθούσαν όλοι μαζί να νικήσουν την καταραμένη φτώχεια. "Θα νικήσουμε" έλεγαν, "δε θα μας ταπεινώσει αυτή".

Η Romance, εύθραυστη κι απογοητευμένη, έχοντας μόλις βγει από ένα χωρισμό, αδυνατεί να διαχειριστεί την πραγματικότητα. Μες στα απρόσωπα chatrooms του διαδικτύου, αναζητά ένα στήριγμα για να ξεγελάσει τον πόνο της. Η Butterfly, κοσμοπολίτισσα και μοιραία, μια πραγματικά λαμπερή πεταλούδα που λατρεύει το χώρο της μόδας και περνά την ώρα της φλερτάροντας διαδικτυακά.

Δύο τόσο διαφορετικές γυναίκες που τις ενώνει ένας γοητευτικός άνδρας. Ποια θα τον κερδίσει; Το παιχνίδι του έρωτα φαντάζει τόσο ακίνδυνο μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή, ή μήπως όχι; Ένα φρέσκο και διεισδυτικό μυθιστόρημα για την ψηφιακή υπόσταση των σχέσεων στον κόσμο των κοινωνικών δικτύων.

Πού μπορώ να το βρω;

Συνέντευξη με τον Αλέξανδρο Κεφαλά

Περικλή, εδώ είμαι, κοντά σου. Μην ανησυχείς, μη στεναχωριέσαι". Δύσκολα εύρισκε τα λόγια η Ουρανία για το ξεμυστίκευμα. Ξεκίνησε και προχώραγε ψαχτά για το παρακάτω. Τα λόγια τα ψιθυριστά, αν δεν τα έχεις ξαναπεί, πας ψάχνοντας. Θέλει τόλμη! Πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου για να δώσεις στον άλλον να καταλάβει ότι του δίνεσαι... γιατί του δίνεσαι!

Ο ψίθυρος είναι ένα ατέλειωτο μυστικό του "κάποτε" ή ένα ατελείωτο μυστικό του "τώρα". Μια αυθόρμητη εξομολόγηση, μια στιγμή τόσο διαφορετική από τις άλλες τις κοινές. Λέξεις πλεγμένες με συναίσθημα, ό,τι και να ‘ναι αυτό το τελευταίο. Αντάρας ή νηνεμίας.

- Συνέντευξη στο Bookia και στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

 Πού μπορώ να το βρω;

Η ισοπέδωση της ανθρώπινης υπόστασης δε γίνεται μια κι έξω, όπως παίρνεις ένα βάζο και το κάνεις ένα με το πάτωμα. Αυτό το λίγο-λίγο που γίνεται κάθε μέρα επί χρόνια...

Ένας μεγάλος έρωτας, του Αντρέα και της Μάρας, έχει αναπάντεχα άδοξα τέλος. Αυτή παντρεύεται τον Σπύρο. Γρήγορα όμως η ζωή της βρίσκεται να περπατά σε ερημικό τοπίο. Με κλονισμένη την ψυχική της υγεία, θα ταξιδέψει ως την μακρινή Αυστραλία για να ζήσει στο πλάι της ηγουμένης Θεοφανίας. Με τη στήριξή της και την βοήθεια της ψυχολόγου Ελίζαμπεθ, όσο επανακτά τη δύναμή της, τόσο ο νους της τρέχει στα εγκόσμια. Και το σημαντικότερο: ο Αντρέας που δεν έπαψε να αναζητά, είναι πάλι στη σκέψη της.

Η Ελλάδα διανύει τον έβδομο π.Χ. αιώνα. Οι Μεσσήνιοι βρίσκονται γονατισμένοι κάτω από το σπαρτιατικό ζυγό. Οι σκληρές συνθήκες και οι ατιμωτικοί όροι έχουν αφαιμάξει τη χώρα τους.

Τότε, μέσα από το σκοτάδι της σκλαβιάς αναδύεται ο Αριστομένης και οδηγεί το λαό του σε εξέγερση. Θα πολεμήσει ατρόμητος σαν λιοντάρι, θα ματώσει, θα θυσιάσει τα πάντα για να ελευθερώσει τη χώρα του. Ο δρόμος του θα τον φέρει σε συνάντηση με τον Πολυδεύκη, έναν Σπαρτιάτη εκτελεστή που βλέπει τα δεδομένα του να καταρρίπτονται, όταν καλείται να επιλέξει ανάμεσα στη φωνή της καρδιάς του και την αφοσίωση προς την πατρίδα.

Ο «κάτι περισσότερο από συγγραφέας» Πέτρος Αργυρίου είχε κατακτήσει τα πάντα: δόξα, χρήματα, ερωτικές συντρόφους, χιλιάδες θαυμαστές. Πάνω απ’ όλα, είχε κατακτήσει την απλόχερη εύνοια του επικεφαλής του ολοκληρωτικού Καθεστώτος – και τη σύζυγό του.

Στην απέλπιδα προσπάθειά του να αποκρύψει τον δεσμό το βράδυ της ολοκληρωτικής αποθέωσής του, θα ψελλίσει ένα αστείο για τη δημοκρατία που θα αποδειχτεί η μοναδική αντιστασιακή πράξη της ζωής του. Θα καταφέρει ο συγγραφέας να ξεφύγει από την οργή του Τραπεζιτάρχη, αλλά και των επαναστατικών ομάδων που αγωνίζονται για την ανατροπή του;

Ο Γιάννης Συμεωνίδης μας προσφέρει ένα συναρπαστικό χρονικό των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα των επόμενων δεκαετιών, οι οποίες δεν είναι τόσο μακριά όσο φαίνονται.

Πού μπορώ να το βρω;

- Γιάννης Τριάντης, Δικτατορία: Διαρκές ψυχαναλυτικό κέντημα

- Βασίλης Καλαμαράς, Η δικτατορία της ιδεολογίας

- Ο Νότης Μαυρουδής γράφει για τη Δικτατορία του Γ. Συμεωνίδη

- ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ - Συνέντευξη με τον Γιάννη Συμεωνίδη

Κι εκεί ματασκέφτηκε η γερόντισσα, όπως πολλά βράδια πριν σφαλίσουν τα μάτια με ύπνο: Ο τόπος μας είναι ένας ουρανός γεμάτος φεγγάρια που κυνηγιόνται στις νύχτες μας. Ναι, στις νύχτες εμάς των μεγάλων και των σοφών, τρομάρα μας! Αν σκορπίσουνε στη θάλασσα του κόσμου, σκέφτομαι μήπως το σκοτεινό του νερού στα σωθικά τα πάρει και τα πνίξει. Και το δάκρυ έπαιρνε τον κατήφορο κι ίσα που σταμάταγε λίγο πιο πάνω από τα χείλια, κρατημένο!

Ο τόπος της - ο Ποταμίτης. Τον πόναγε η γερόντισσα, και τα φεγγάρια... ναι, τα φεγγάρια - έτσι τα 'λεγε τα παιδιά, τα Ποταμιτάκια- πρώτο λόγο είχανε στη σκέψη της! Και δώσ' του πλενόντουσαν τα μάτια κάθε που το σκόρπισμα έπαιρνε ζωντάνια στο μυαλό.

- Συνέντευξη στο Bookia και στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Πού μπορώ να το βρω;