Κριτική παρουσίαση από την Μαρία Κ. Παλαμίτη για την ποιητική συλλογή Ανυπότακτη ιστορία της Μαρίας Αποστόλου

“Ανυπότακτη Ιστορία” της Μαρίας Αποστόλου

Σε μια εποχή αμοραλισμού και βαθιάς ανθρωπιστικής κρίσης μια ηλιαχτίδα
αισιόδοξης ενατένισης της ζωής ξεπροβάλλει και μια γλυκιά υπενθύμιση του χρέους
μας ως Άνθρωποι να έρθουμε αντιμέτωποι με τα προβλήματα του καιρού, να
καλλιεργήσουμε υπεύθυνη στάση και να αναπτύξουμε την ενεργό πολιτότητά μας. Εν
ολίγοις, καλούμαστε να θέσουμε ένα λιθαράκι στην καλυτέρευση τόσο της ζωής μας
όσο και του κόσμου μας.
Η ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ δεν είναι άλλη παρά η δική μας ιστορία, τα δικά μας
συναισθήματα, οι μύχιες σκέψεις μας και βιώματα τα οποία έχουν τις απαρχές τους στη
νεαρή μας ηλικία, συνοδεύουν δειλά δειλά την ενηλικίωσή μας και φτάνουν στο
σήμερα που βάλλεται από τις κανονιές των αδιεξόδων και κατατρύχεται από τη
λαίλαπα της πανδημίας. Η ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ μας φέρνει αντιμέτωπους με τον
ίδιο μας τον εαυτό, θέτει το δίλημμα της υποταγής ή μη στην κατασκευασμένη για μας
νέα πραγματικότητα και -εμμέσως πλην σαφώς -μας προτρέπει να επαγρυπνήσουμε και
να αποστασιοποιηθούμε από την αγέλη. Μας υπενθυμίζει ακόμη τη στροφή στον εαυτό
μας μέσα από τρυφερές αναμνήσεις ως πράξη αυτοβελτίωσης του ΕΙΝΑΙ μας ενώ μέσα
από τον γόνιμο προβληματισμό για τα τεκταινόμενα μας καλεί να ευαισθητοποιηθούμε
και να δράσουμε συλλογικά σπάζοντας το φράγμα του ατομικισμού και της απληστίας
που σήμερα δεσπόζει.
Το βιβλίο γεννήθηκε σε μια δύσκολη εποχή όχι μόνο για τη χώρα που το φιλοξενεί αλλά
και για το παγκόσμιο στερέωμα, τα θεμέλια του οποίου τείνουν να γίνονται όλο και πιο
σαθρά λόγω των έντονων κοινωνικοπολιτικών και οικονομικών ανακατατάξεων.

Μέσα στους χαλεπούς αυτούς καιρούς το ποιητικό υποκείμενο- ανήσυχο πνεύμα-
νιώθει ότι εκρήγνυται. Το ξέσπασμα αυτό όμως μετουσιώνεται σε Τέχνη, σε
δημιουργική γραφή και μαζί με την κοινωνική καταγγελία συμπαρασύρεται και όλος ο
χείμαρρος των απωθημένων και μη εκφραζόμενων ονείρων, συναισθημάτων,
σκέψεων, προβληματισμών.

Με την ιδιαίτερη τέχνη της, το έμφυτο ταλέντο και τη μουσική της ψυχής της
περιφέρεται στα μονοπάτια του υπερρεαλισμού και σμιλεύει ένα σπάνιο δημιούργημα
για την εποχή, σπάνιο και αληθινό γιατί είναι απαύγασμα γνήσιας ψυχής.
Ένα έργο έντονα επίκαιρο αλλά διαχρονικά ευαίσθητο. Αγγίζει τόσο τον πραγματιστή
αναγνώστη όσο και τον ονειροπόλο ταξιδευτή. Τα έχει όλα...προβληματισμό,
αγανάκτηση, οργή, χαρμολύπη, ερωτισμό μα πάνω από όλα αισιοδοξία για το αύριο
που όσο ζοφερό κι αν φαντάζει ενέχει τα σπέρματα ενός νέου κόσμου στον οποίο ο
άνθρωπος δεν θα νιώθει μετέωρος, δεν θα στέκει άβουλος αλλά θα παλεύει όχι μόνο
για το ζην αλλά και για το ευ ζην.Ένα ευ ζην όχι συνυφασμένο με την άκρατη
υλικοευδαιμονιστική αντίληψη αλλά με την επανιεράρχηση των λησμονημένων αξιών,
ακρογωνιαίος λίθος των οποίων θα είναι ο αλτρουισμός, κέντρο του θα είναι ο
Άνθρωπος και ο σεβασμός στην αξία του, τη δύναμή του.
Κάθε ποιήμα έχει κέντρο αναφοράς τον Άνθρωπο είτε αυτός είναι οικογένεια είτε
συγγενής είτε φίλος ή συνάνθρωπος. Όλα τα ποιήματα εμπνέονται από ανθρώπινες
φιγούρες άλλες δυναμικές, άλλες ευαίσθητες, άλλες τραγικές. Όλες όμως έχουν τη
δύναμη να φέρουν τη δική τους αλλαγή. Το κάθε ποιήμα, η κάθε ανυπότακτη ιστορία

προσφέρει το δίδαγμά της άλλα όλες μαζί συνυφαίνονται και καταλήγουν σε έναν κοινό
παρονομαστή, στον ίδιο προσανατολισμό, τον 'Ανθρωπο.
Κέλευσμα αυτής της ποιητικής συλλογής είναι να ψάξουμε τον Άνθρωπο, να τον
βρούμε πρωτίστως μέσα μας κι έπειτα να τον σεβαστούμε δίπλα μας και στους κόλπους
της κοινωνίας μας. Ο Άνθρωπος...αυτή θα είναι η σωτηρία και η λύση στα δυσεπίλυτα
κοινωνικά αδιέξοδα του καιρού μας αλλά και η λύση στις προσωπικές μας
Συμπληγάδες.

Μαρία Κ. Παλαμίτη
ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
Τομέας Μεσαιωνικών και Νέων
Ελληνικών Σπουδών
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης