Filter by:
Clear AllΗ σκληρή πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα που
ζούμε όλοι μας σήμερα, οδήγησε το μολύβι μου στη
θεραπευτική διεργασία της ποίησης.
Ο θυμός, η απόγνωση, η οδύνη αλλά και η ανυπόκριτη
αισιοδοξία για το μέλλον προκάλεσαν τη γέννηση, της
δικής μου Ανυπότακτης Ιστορίας.
Αυτή η πρώτη μου ποιητική απόπειρα θα ήθελα να βρεί
μια θέση στην καρδιά σας και να συναντήσει τις δικές σας
ανυπότακτες ιστορίες
Εκεί που η υπομονή
συναντά την οργή και ντρέπεται
Θα ξανάρθουμε
για να κηρύξουμε
την πιο ανυπότακτη ιστορία του κόσμου.
Μ.Α
Ο Κώστας Μπαρμπαντωνάκης γεννήθηκε στη Μήλο, τα δύσκολα χρόνια της κατοχής, στις 2 Αυγούστου του 1941. 'Ηταν το πρώτο παιδί μιας φτωχής οικογένειας και είναι χαρακτηριστικό, - όπως λέει ο ίδιος- ότι φόρεσε για πρώτη φορά παπούτσια σε ηλικία 5 ετών. Από την ηλικία των 14 ετών άρχισε να "σκαλίζει" στο χαρτί, κάποιες λέξεις που τις ονόμαζε ποίημα. Ποτέ όμως δεν πέρασε από το μυαλό του ότι ήταν, ή θα γινόταν ποιητής. Αυτοσαρκαζόμενος μάλιστα, λέει μέχρι σήμερα, ευτυχώς και για μένα και για την ποίηση. Ελάχιστα λοιπόν απ' αυτά που διασώθηκαν, μαζί με κάποια μεταγενέστερα, αποφάσισε να τα "εκθέσει" και να "εκτεθεί", σ' αυτή την μικρή και καλαίσθητη συλλογή.
O Λεωνίδας Κοσκινάς γεννήθηκε το 1988 στην Κέρκυρα, όπου έζησε τα παιδικά κι εφηβικά του χρόνια. Σπούδασε στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Από το 2011 και για έξι χρόνια έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα. Εκεί γνώρισε έναν «καινούριο κόσμο», που τον γοήτευσε, τον σημάδεψε και τον διαμόρφωσε σημαντικά. Πλέον ζει στην Κέρκυρα μόνιμα. Το «χωρίς... ζώνη ασφαλείας» είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.
Θα φτάσει η μέρα, που τα δυο σου χέρια θα βαραίνουν πιο
πολύ από λέξεις ειπωμένες στις σελίδες κάποιου βιβλίου.
Κι αν ήρθε αυτή η μέρα:
“τότε να ξέρεις θα σημαίνει ότι πέθανα”
Ίσως, λοιπόν, αναρωτηθείς την επακριβή προέλευση και κατα-
γωγή του έργου. Για το εν λόγω, μάθε, πως γεννήθηκε για την
ποίηση και την ζωή και τον έρωτα. Μητέρα του η απουσία, το
κυοφορούσε αιωνίως ξερνώντας τα πιο απόκρυφα, τα πιο ανο-
μολόγητα φωνήεντα και οδοντικά σύμφωνα. Κι απ’ τα σπλάχνα
της, το τράβηξες εσύ, κι εμείς και κάποιος τυχαίος, αμφισβητώ-
ντας την υπόσταση της δημιουργίας.
Διότι, κύριοι, δική μας κόρη είναι η ποίηση, ταπεινή και οδυνηρή,
όσο η ωδίνη εκείνου του τοκετού. Όσο η ωδίνη των λέξεων, που
δεν βαστιούνται πια από τρύπια χέρια και αξιοπρέπειες.
Θα την επανακαταλάβουμε από πάσαν μάνα απουσία,
μη φοβάστε.
Και θα ΄ναι η μέρα που θα πω με μιαν ανάσα,
ακόμη κι αν αυτή κοπεί:
“[...] θέλω να ξεριζώσω όλο το δέρμα που έχεις αγγίξει,
να στύψω τα πνευμόνια μου μπας και ανασάνουν
μόνο για μένα”
“Έτσι, για να μην νομίζεις ότι πέθανα.”
Μὴ ὁ πίπτων οὐκ ἀνίσταται; ἢ ὁ ἀποστρέφων οὐκ ἐπιστρέφει;
Ιερεμίας 8,4
- Τα ποιήματα της συλλογής Είκοσι χρόνια πρίν γράφτηκαν στη δεκαετία του ’80 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
- Τα ποιήματα της συλλογής Προσευχές και αναγνώσματα
γράφτηκαν απο τον Αύγουστο του 2018 μέχρι τον Ιούλιο του 2019.
ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ
Θα τις σκίσουν μία μία τις προφητείες,
μία μία θα τις ρίξουν στη φωτιά,
και θα βγούν να διαλαλήσουν στις πλατείες
πως προφήτες δέν υπάρχουν. Φτάνει πιά.
Και θα ζήσει επιτέλους με ηρεμία
ο παράξενος λαός που κυβερνάς.
Θα κοιμάται απο νωρίς. Στον καζαμία
θα διαβάζει όλα τα νέα της χρονιάς.
Κάποτε όμως τα κουρέλια απο τη στέρνα
θ’ ανασύρουν τον δεσμώτη της σιωπής.
Βασιλέα, μή διστάσεις τότε. Πέρνα
στο στρατόπεδο του εχθρού για να σωθείς.
----------------------
Ο Γιάννης Κακριδής γεννήθηκε το 1964 στην Τυβίγγη (Tübingen) της Δυτικής Γερμανίας. Έχει κάνει σπουδές σλαβικής φιλολογίας και εργάζεται ως καθηγητής πανεπιστημίου στο εξωτερικό.
Με την ποίηση ασχολείται απο τα γυμνασιακά του χρόνια.
- ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ - Συνέντευξη με τον Γιάννη Κακριδή