Νέες Εκδόσεις

Ο Φιντέλ, ο τελευταίος της μεγάλης φυλής των Νάνων - Συγγραφέων της γενιάς του, ξεκινά ένα μαγικό ταξίδι ψάχνοντας να βρει τα τέσσερα στοιχεία της Φύσης και να γράψει το Βιβλίο της Ζωής...

Ξωτικά, Δρυΐδες και νεράιδες εμφανίζονται σε απίστευτες περιπέτειες, στη γεμάτη μυστήριο αναζήτησή του.

Θα καταφέρει ο Φιντέλ να βρει τα στοιχεία; Θα ενωθούν τελικά, ώστε να μπορέσει να γραφτεί το βιβλίο;

Πού μπορώ να το βρω;

Η έκπτωση ισχύει μόνο για άμεσες παραγγελίες από τις εκδόσεις μας

«Ο Σταμάτης μελοποιεί 10 ποιήματα του Λόρκα, μας παίρνει από το χέρι και μας πηγαίνει πίσω να πιάσουμε το νήμα το παλιό. Μας κάνει χατίρι που είναι εδώ μαζί μας, πέρασε πια αλλού. Μας ανήκει λιγότερο. Συνδέει την έναρξη του μεταπολεμικού μας διαφωτισμού με το παρόν. Είναι συνεχιστής εκείνων και είναι μόνος του. Ο Λόρκα σηματοδοτεί το Θάνατο, την Αναγέννηση, την αντίσταση του Νότου, και ο Σταμάτης μας βαπτίζει με το Ντουέντε στα νερά της πολύπαθης Μεσογείου, κρατώντας το μύρο που του παραδίδουν ο Χατζιδάκις και ο Θεοδωράκης.»

Ρένα Θεολογίδου

Πού μπορώ να το βρω;

Το cd περιλαμβάνει μελοποιήσεις δέκα ποιημάτων του F.G. Lorca από τον Σταμάτη Κραουνάκη, σε απόδοση του ποιητή Ανδρέα Αγγελάκη. Ακούγονται επίσης αποσπάσματα από το Duende σε μετάφραση Ολυμπίας Καράγιωργα και περιέχεται το video clip Κασίντα των σκούρων περιστεριών.

Ερμηνεύουν οι Χρήστος Γεροντίδης, Κώστας Μπουγιώτης. Παίζουν οι μουσικοί Βασίλης Ντρουμπογιάννης (πιάνο),Γιώργος Ταμιωλάκης (τσέλο).

Το βιβλίο που συνοδεύει το cd περιλαμβάνει κείμενα των:

F.G. Lorca, Salvador Dali, Γιώργου Σαμπατακάκη, Marko Breuer, Δημήτρη Μανιάτη, Αγγελικής Κορδέλλου, Κώστα Γεωργουσόπουλου, Γρηγόρη Ιωαννίδη, Ναταλί Χατζηαντωνίου, Βασίλη Μπουζιώτη, Αντώνη Μποσκοΐτη, Νίκου Ξένιου, Λέανδρου Πολενάκη, με θέμα τον Lorca, το Duende και τον θεατρικό Κραουνάκη.

Έργο εξωφύλλου: Γιώργος Κολλιός

Σχεδιασμός: Άπαρσις, επιμέλεια έκδοσης: Θανοπούλου Κατερίνα

Τεχνική επιμέλεια - παραγωγή: Ernesto N. Bauman

Ηχοληψία, μίξη: Τάκης Αργυρίου Studio 111

Video Clip "Κασίντα των σκούρων περιστεριών", σκηνοθεσία Ήρας Δράκου, κάμερα Νίκος Καρούζος, μοντάζ Σελήνη Παπαγεωργίου

Γραφιστική επιμέλεια έκδοσης: Πέτρος Παράσχης

Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης

Εικαστικά έκδοσης: F.G.Lorca

Διανομή: Εκδόσεις Άπαρσις (βιβλιοπωλεία), MLK (δισκοπωλεία)

Παραγωγή: Εκδόσεις Άπαρσις & Λυχνία

και η σελίδα του έργου

Τον 14ο αιώνα οι Τούρκοι έχουν καταλάβει σχεδόν ολόκληρη τη Μικρά Ασία. Εμιράτα ξεφυτρώνουν εδώ και κει και προσπαθούν να εδραιώσουν την κυριαρχία τους, έχοντας συνεχείς συγκρούσεις με τις δυνάμεις του Βυζαντίου. Οι Τούρκοι επεκτείνονται και στη θάλασσα, αρχικά με ρεσάλτα από τη στεριά σε μικρά σκάφη και σιγά-σιγά γιγαντώνονται και γίνονται αιμοβόροι πειρατές, κύριοι μεγάλων γαλερών.

Την εποχή που κυβερνήτης της Μυτιλήνης είναι ο γιος του πρώτου αυθέντη της, του Γενοβέζου έμπορου-πειρατή Φραγκίσκου Γατελούζου, το βράδυ μιας Μεγάλης Παρασκευής, Τούρκοι πειρατές εξορμούν εναντίον ενός παραθαλάσιου χωριού του Κόλπου Καλλονής και αιχμαλωτίζουν όλο το εκκλησίασμα του ναού που παρακολουθούσε τα Άγια Πάθη. Δυο αδέλφια είναι μέσα στους άμοιρους σκλάβους, χωρίζονται βίαια και γνωρίζουν μεγάλες ταλαιπωρίες μακριά απ' την πατρίδα τους. Θέτουν ως σκοπό της ζωής τους να ξανασμίξουν, αψηφώντας τις οδυνηρές περιπέτειες που τους επιφυλάσσει η μοίρα...

Παράλληλα με τη μυθοπλασία, ξεδιπλώνεται σε αδρές γραμμές το φαινόμενο της πειρατείας στο Αρχιπέλαγος, στην Άσπρη Θάλασσα και γενικά στη Μεσόγειο: Οι συγκρούσεις ανάμεσα στις θαλασσοκράτειρες πόλεις-κράτη Γένοβα και Βενετία, ο ανταγωνισμός τους για τα πλούσια αγαθά της Ανατολής από την Κρήτη έως τον Εύξεινο Πόντο, που αποκτούν με όρους εμπορίου αλλά κυρίως με τη βία.

Ένα από τα εμπορεύσιμα αγαθά για τα οποία ανταγωνίζονται Γενοβέζοι, Βενετοί και Τούρκοι, είναι οι σκλάβοι. Μια γλαφυρή αφήγηση για τους όρους λειτουργίας και τη φρικτή εικόνα του σκλαβοπάζαρου της Αμμοχώστου, δείχνει την ανθρώπινη αναλγησία μπροστά στο κέρδος και τη δύναμη. Κι όλα αυτά, καθώς η μεγάλη και ένδοξη Αυτοκρατορία του Βυζαντίου φθίνει και οδεύει προς το τέλος της μέσα σε ανταγωνισμούς, δολοπλοκίες και παράταιρες συμμαχίες με τους εχθρούς της.

Πού μπορώ να το βρω;

Οι πίνακες ζωντανεύουν στα μάτια της. Τα πουλιά πετούν έξω απ' το πηγάδι και σφηνώνουν μες στην καρδιά της Μυρτώς, σαν ξεθωριασμένες αναμνήσεις που παίρνουν σάρκα και οστά στην κάμαρη του ψυχιατρείου.

Η ανάδυσή της ξεκινά. Δυο διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται κι εκείνη πορεύεται προς το φως, έχοντας οδηγό τη ρήση της Αντιγόνης στη ζαλισμένη της ψυχή: Δε γεννήθηκα για να μισώ, αλλά για ν' αγαπώ.

Πού μπορώ να το βρω;

Κριτική: Λυτρωτική γραφή που καθηλώνει, Χρύσα Νικολάκη (tovivlio.net)

Όλοι τους αιώνιοι, ονειροπόλοι έφηβοι που γερνούν πρόωρα μέσα στην κρίση και προδίδονται από τις ίδιες τους τις φιλοδοξίες. Δεν είναι όμως έτοιμοι να παραδώσουν τα όπλα, ούτε να εγκαταλείψουν τα όνειρά τους.

Θα καταφέρουν άραγε να νικήσουν τους δαίμονές τους και να απεγκλωβιστούν από μια πραγματικότητα που τους έχει ισοπεδώσει;

Πού μπορώ να το βρω;

[H διατύπωση του τραγικού λόγου και η σχηματοποίησή του σε σκηνική πράξη, ως αφετηρία και θεατρικό δρώμενο, δεν έχουν μόνο την ανάγκη μιας μονοσήμαντης αποδοχής ή απόρριψης από τους αποδέκτες… 

… Ο τραγικός λόγος καθώς επαναδιατυπώνεται μεσ’ απ’ την σκηνική τελετουργία έχει την πιθανότητα να υ π α ρ ξ ε ι, αν το συστατικό του στοιχείο ως διαδικασία και σημαίνον, στηρίζεται στη δύναμη και στη δυναμική της διαλεκτικής. Αν δηλαδή εκθέτει τους σχεδιαστές και τους μηχανισμούς που συνθέτουν και συντηρούν το μύθο της ανθρώπινης περιπέτειας. Αν, χωρίς να αγνοεί τη μοναδικότητα του υποκειμενικού ε ί ν α ι, κατορθώνει ν’ αποκαλύπτει ή έστω να σχολιάζει δραστικά, τον περιβάλλοντα ιστορικό και κοινωνικό χώρο, που εντός του υπάρχει και δρα ο σύγχρονος άνθρωπος
… Αν το θέατρο δεν είναι τόπος απόδρασης ή χλοερός τόπος ψυχαγωγίας, αλλά μια χρήσιμη, ίσως και επώδυνη συνάντηση με τη συνείδησή μας, την ατομική και τη συνολική, τότε στ’ αλήθεια το έργο του Δημήτρη Μάνου, με τις δραματικές του υπομνήσεις εξελίσσεται και λειτουργεί μέσα στους ακατάλυτους όρους του Αριστοτελικού «Καλού κ’ αγαθού».]

ΝΑΣΟΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

Πού μπορώ να το βρω;

Κι αν εν μέσω γενικευμένης κρίσης το χρηματοπιστωτικό σύστημα γινόταν πλέον μη διαχειρίσιμο, σε τέτοιο βαθμό ώστε το χρήμα να χάσει ολοκληρωτικά τη λειτουργία του; Τι θα γινόταν; Ο κόσμος μας ο ίδιος, θα καταστρεφόταν δίχως τους... ναούς του χρήματος;

Στη μυθοπλασία του Ζαν-Φρανσουά Οπετιζάντρ, μια παγκόσμια κατάσταση υπερπληθωρισμού υποχρεώνει τις κοινωνίες να επιβιώσουν πλέον δίχως μετρητά και μετρημένα, ευρώ, γιεν ή δολάρια. Το παζλ συντίθεται στην πολυκατοικία μιας επαρχιακής γαλλικής πόλης, αίφνης έπειτα από τη χρηματοπιστωτική κατάρρευση. Εκεί κατοικούν ένας συμβολαιογράφος, ένας ξυλουργός, μια δασκάλα, ένας επαγγελματίας απατεώνας, ένας αστυνομικός διευθυντής κι άλλοι ένοικοι. Ο καθένας τους βιώνει την κρίση με τον τρόπο του, ως δράμα ή ως μεγάλη ευκαιρία, με φόβο ή με ελπίδα.

Φιλοσοφική παραβολή, πολιτική μυθοπλασία ή προαίσθημα ως προς τα μελλούμενα; Το έργο του Ζαν-Φρανσουά Οπετιζάντρ είναι ένα δοκίμιο, μια σαφέστατη άσκηση επί του μέλλοντός μας, έξω από τετελεσμένες τρέχουσες ιδεολογίες και στερεότυπα, κυρίως οικονομικά, όπως εκείνα που για την ώρα μας διαφεντεύουν...

Πού μπορώ να το βρω;

 Δείτε επίσης: Συνέντευξη του συγγραφέα στην Εφ.Συν.

Ο Λεωνίδας Χαζίρογλου, ψυχολόγος στο δημόσιο σύστημα υγείας και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην Ηθική, ιχνηλατεί με το παρόν βιβλίο τη δυνατότητα μιας βιώσιμης και πρακτικά εφαρμόσιμης θεωρίας περί της ηθικής υπόστασης των μη ανθρώπινων έμβιων όντων - ένα ζήτημα δύσκολο και ελάχιστα καλυμμένο στην ελληνική βιβλιογραφία.

Όπως τονίζει, οι περισσότερες έως τώρα προσεγγίσεις (αν όχι όλες) φαίνονται εκ πρώτης όψεως ελκυστικές και πολλά υποσχόμενες. Ενδελεχής μελέτη τους, ωστόσο, τις καθιστά δυσλειτουργικές στην υλοποίηση και εφαρμογή τους, καθώς τα πλεονεκτήματα της μιας συνιστούν μειονεκτήματα της άλλης.

Το γεγονός ότι δεν μπορούμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα λογικά, δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι πρέπει να μένουμε άπραγοι. Πρέπει να διαλέξουμε, έχοντας επίγνωση ότι διαλέγουμε τρόπον τινά αυθαίρετα, δηλαδή όχι καθολικά και ούτε απολύτως ορθολογικά. Διότι το ζήτημα, τελικά, δεν είναι εάν τα ζώα έχουν ηθικά δικαιώματα, καθώς τα ίδια δεν μπορούν να προχωρήσουν στην άσκηση των δικαιωμάτων αυτών. Το ερώτημα που τίθεται, είναι εάν ο κοινωνικός άνθρωπος είναι διατεθειμένος να εφαρμόσει τις όποιες ηθικές υποχρεώσεις υπάρχουν απέναντί τους.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΑΠΟ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Πού μπορώ να το βρω;

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

ΜΕΡΟΣ Α: Βασικές έννοιες και ορισμοί. Ιστορική αναδρομή

Α.1: Ηθική και περιβαλλοντική ηθική

1. Ορισμός της ηθικής

2. Η περιβαλλοντική ηθική

Α.2: Σύντομη ιστορική αναδρομή

1. Η σκέψη στην ελληνική αρχαιότητα

2. Στοιχεία από την Παλαιά Διαθήκη

3. Μεσαίωνας και Νεότεροι Χρόνοι

4. Σύγχρονοι θεωρητικοί υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων

5. Ηθική υπόσταση και εγγενής (απόλυτη) αξία

6. Ηθική υπόσταση και χρηστική (εργαλειακή) αξία

7. Ο άνθρωπος ως ηθικό υποκείμενο

8. Η φυσιοκρατική πλάνη

ΜΕΡΟΣ Β: Θεωρητικές προσεγγίσεις. Eπεξήγηση και κριτική των θεωριών

Β.1: Η θεωρία του ωφελιμισμού και η ευημερία των ζώων

1. Οι απαρχές του ωφελιμισμού

2. Ευαισθησία και ηθική υπόσταση

3. Ίση θεώρηση συμφερόντων στις ευαίσθητες υπάρξεις

4. Τα ζώα ως μέσο σίτισης των ανθρώπων

5. Σπισισμός ή ρατσισμός των ειδών

6. Ηθικός ορισμός του προσώπου

7. Η έννοια του βιολογικού έναντι του ηθικού ορισμού του ανθρώπου· οριακές περιπτώσεις

8. Η ηθική υπόσταση των «ευαίσθητων» όντων & των «προσώπων»

Β.2: Η θεωρία της δεοντολογίας για τα δικαιώματα των ζώων

1. Ορισμός

2. Η θεωρία του Tom Regan· ο φορέας ζωής

3. Η θεωρία της διασφάλισης συμφερόντων του Taylor

Β.3: Περί της ηθικής υπόστασης ζώων και ανθρώπων

1. Θεωρία της ευλάβειας για τη ζωή

2. Θεωρία συμβολαίου

3. Θεωρία του κοινωνικού δεσμού

4. Ρατσισμός των ειδών ή ανθρώπινος σωβινισμός

5. Θεωρία της κοινωνικής σταθερότητας

6. Θεωρία της φυλογενετικής ιεραρχίας

ΜΕΡΟΣ Γ: Περιφερειακά θέματα με κεντρικό ρόλο

Γ.1: Ψυχική κατάσταση των μη ανθρώπινων έμβιων όντων

1. Προϋποθέσεις ψυχικής ζωής

2. Αντίληψη της απειλής

3. Βιώνουν πόνο και οδύνη τα μη ανθρώπινα έμβια όντα;

4. Τα έμβια όντα μπροστά στον θάνατο

Γ.2: Βιολογικές και πολιτισμικές παράμετροι σε σχέση με τα ζώα συντροφιάς

1. Το φαινόμενο των ουσιών τύπου ωκυτοκίνης

2. Το φαινόμενο του καρνισμού

3. Το φαινόμενο του ανθρωπομορφισμού

4. Είναι τα δικαιώματα των ζώων απόρροια της περιγραφής των προηγούμενων τριών φαινομένων;

ΜΕΡΟΣ Δ: Συνοψίζοντας τα συμπεράσματα. Επίλογος.

1. Ο προφανής προβληματισμός

2. Άνθρωπος, το ευφυέστερο ζώο

3. Τελικά, υπάρχει βιώσιμη και πρακτικά εφαρμόσιμη θεωρία περί της ηθικής υπόστασης των μη ανθρώπινων έμβιων όντων;

ΜΕΡΟΣ Ε: Παραρτήματα. Βιβλιογραφία & Αρθρογραφία

Παρ. Ι: Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων

Παρ. IΙ: Η ιστορία του πρώτου σκύλου σε τροχιά γύρω από τη Γη

Βιβλιογραφία - Αρθρογραφία