Νέες Εκδόσεις

«Ο Άνθρωπος Που Γύρισε Από Τη Ρώμη» είναι ένας ταξιδιωτικό μυθιστόρημα που μέσα από μία ερωτική ιστορία αφηγείται τις ιστορίες, τους θρύλους και τις παραδόσεις κάθε πιθανής και απίθανης γωνίας της Αιώνιας Πόλης. Ο αφηγητής της ιστορίας ταξιδεύει μόνος του για τη Ρώμη. Στο αεροπλάνο γνωρίζει μία Ιταλίδα καλλονή, αλλά και ευφυή γυναίκα, την Κριστίνα Μπέλα. Εκείνη του ζητάει να της κάνει μία χάρη και ως αντάλλαγμα θα γίνει η ξεναγός του για έξι μέρες. Εκείνος δέχεται, στην πορεία την ερωτεύεται αλλά υπόσχεται στον εαυτό του να μην απατήσει την αγαπημένη του σύζυγο. Όμως κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τηρήσει την υπόσχεσή του…

Πού μπορώ να το βρω;

ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΛΟΓΩ ΤΕΧΝΩΝ- Συνέντευξη με τον Κων/νο Παυλικιάνη

Μετά από είκοσι χρόνια γάμου, ο άντρας μου δεν άντεχε την ακαταστασία μου, την αταξία στην ντουλάπα και στα συρτάρια του, τα υπολείμματα κρέμας στο πρόσωπό μου, τα πινέλα και τους καμβάδες μου. Ζητούσε την ελευθερία του. Τα λόγια του κάθε λίγο τα διέκοπταν σιωπές, που έμεναν για ώρα ανοιχτές, και τότε ακούγαμε τους χτύπους του εκκρεμούς που είχαμε αγοράσει στο γαμήλιο ταξίδι μας στην Ελβετία. Μίλαγε αργά, με το κεφάλι χαμηλωμένο, και συχνά έχανε τον ειρμό του. Εγώ πάλι νόμιζα πως άκουγα τις λέξεις, που κρέμονταν αβέβαιες πάνω από το κοτόπουλο, να πέφτουν αμάσητες πάνω στο τραπεζομάντιλο. Τα ερωτηματικά που ανέβαιναν στο στόμα μου τα έκανα τελείες και τα κατάπινα. Δεν είχαν καμιά σημασία τα σημεία στίξεως σ’ έναν χωρισμό, σκεφτόμουν.

Πού μπορώ να το βρω;

Γράφει κάπου ο Νίτσε: «το Ποιείν είναι ένας αλυσιδωτός χορός. Ο ποιητής αγαπά τα δεσμά. Περιβαλλόμενος από ισχυρότατες δεσμεύσεις, αποδεικνύει ακαταπαύστως ότι είναι μαέστρος της κίνησης και της μορφοποίησης». Στις δύο πρόσφατες ποιητικές συλλογές (2018, 2019) του εξαιρετικού ποιητή και διανοούμενου Άθαν. Οικονόμου, η μορφή μέσα στην οποία κινείται το περιεχόμενο, αποτελεί την «ορατή τάξη» του κάθε ποιήματος και είναι της περίτεχνης φόρμας του σονέτου, δηλ., ενός ποιητικού είδους με μιαν αυστηρή μορφή. Η αναφορά στην πραγματικότητα στα πλαίσια του ποιητικού τοπίου τού ποιητή είναι και εμπειρία του Εγώ. Δεν υπάρχουν λόγια το πόσο θαυμάσια παίζει με τις λέξεις για να περιγράψει εύηχα τα πράγματα της ζωής! Κάθε στίχος γραμμένος μέσα από την εμπιστοσύνη του στη γλώσσα, στην κάθε λέξη ξεχωριστά! Η αβρότητα που προκαλούν μέσα μας οι στίχοι του, το θάρρος που αποκαλύπτουν εν όψει της ζωής, μα και η δύναμη με την οποία οι στίχοι τής χαρίζουν τη σοφία, εντυπωσιάζουν βαθιά. Ποίηση στην οποία πάντα θα επιστρέφουμε (και) λόγω μιας άλλης αίσθησης που μας δίνει, ότι εδώ κινείται ο αναγνώστης μέσα στο χώρο πολύ καλής λογοτεχνίας, καθώς ο ποιητής μάς δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε μέσω της ανάγνωσης τα δικά μας μύχια συναισθήματα και τις δικές μας ατελείς σκέψεις, οδηγώντας μας σε συναρπαστικά και μυστηριώδη μονοπάτια της γνώσης, καθώς και στα ενδότερα τέχνης υψηλής. Ένα εξαίσιο δώρο προς όλους τους Μουσοδίαιτους αναγνώστες!

Πού μπορώ να το βρω;

“…Κι έτσι αποφασίσανε μαζί να περάσουνε την υπόλοιπη ζωή, να είναι για πάντα ευτυχισμένοι και όχι «χρυσά» παγιδευμένοι… Έξω απ’ του κάστρου την αυλή η ζωή τους έγινε όμορφη κι απλή…”

Πού μπορώ να το βρω;

- Κριτική του Κώστα Καρούσου, προέδρου της Εταιρίας
Ελλήνων Λογοτεχνών 

- Κριτική του Γιάννη Φιλιππάκη, ποιητή, Ειδικού
Γραμματέα Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών

- Κριτική της Μάγδας Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη, στο Βοοkia.gr 

Οι χάντρες από το παλιό κομπολόι βγήκανε στον δρόμο, ένας άλλος καθρέφτης γελά ειρωνικά στους σταματημένους δείκτες του ρολογιού, παραμιλάνε οι σκέψεις στην άδεια κάμαρα από όνειρα, ένιωσα το χάδι της αράχνης στις σκονισμένες κουρτίνες, και ήταν ακόμα εκεί ζωντανά σωρός φωτογραφίες και αναμνήσεις.

Πού μπορώ να το βρω;

Κριτική της Χρύσας Νικολάκη στο MAXMAG για την ποιητική συλλογή Παλίρροια Ψυχής του Θωμά Σουβλέλλη

Το ζητούμενο της συγγραφικής μου πρωτοβουλίας είναι -τι άλλο; -η προσπάθεια να καταθέσω τις προσωπικές μου σκέψεις, ελπίζοντας να συναντηθούν με εκείνες των άλλων ανθρώπων που έζησαν τα κοινά γεγονότα. Επαναλαμβάνω: τα γεγονότα ως αφορμή για βαθύτερη κατανόηση... Σε αυτό το σημείο λοιπόν θα ήθελα να εφιστήσω την προσοχή του αναγνώστη στις ημερομηνίες τις οποίες και συνέβησαν οι αφορμές των θεμάτων. Πάντα ο χρόνος δημιουργεί τα γεγονότα, μικρά ή μεγαλύτερα... Τα βιβλία είναι καταθέσεις σκέψεων, συγκινήσεων, αισθημάτων και μόνο έτσι μπορούν να εκληφθούν ως χρήσιμα. Γιατί ανοίγουν τους πνευματικούς μας ορίζοντες, δίνουν ευκαιρίες για ουσιαστική συντροφιά, στον ελεύθερο χρόνο που έχουμε, όπως και την δυνατότητα να... συνομιλήσουμε με τις σκέψεις ενός «άλλου», ο οποίος μπορεί να αποκαλυφθεί πως είναι ο «άλλος» μας εαυτός...

Πού μπορώ να το βρω;

«Πώς να ξεχάσω τις βόλτες στο Νείλο, τις σπιτικές λεμονάδες, τη μυρωδιά των μπαχαρικών, το τραγούδι της ερήμου, τα ατελείωτα απογεύματα στις υπαίθριες αγορές, τις φυλές που συναντούσαμε! Τη μία και μοναδική φορά που έγιναν στο Σουδάν εκλογές!»

Μέσα από είκοσι αυτοβιογραφικά σημειώματα, η Μαίρη Λίπκοβιτς ανακαλεί τις μνήμες της μαθήτριας που μεγαλώνει στην ελληνική παροικία του Χαρτούμ τις δεκαετίες '60-'70, αλλά και της δασκάλας που επιστρέφει στην αγαπημένη πόλη μετά τις σπουδές της για να διδάξει την επόμενη γενιά.

Πού μπορώ να το βρω;

Πού μπορώ να το βρω;

Κριτική του Βασίλη Καλαμαρά στο ENETPRESS

Κατά την τελευταία δεκαετία, διαπιστώνεται μια διαρκώς επιδεινούμενη κατάσταση τόσο στην οικονομική όσο και στην κοινωνική και πολιτική ζωή της Ελλάδας, το κόστος της οποίας καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός.

Οι κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στο διάστημα 2010-15 εφάρμοσαν με διάφορα σχήματα “συνεργασίας” δύο μνημόνια, υπό τις επιταγές και οδηγίες της υπερεθνικής τρόικας ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ και τη στήριξη των εγχώριων δυνάμεων της άρχουσας τάξης, με συνέπεια την οικονομική κατάρρευση της χώρας (μεγάλη μείωση ΑΕΠ, εκρηκτική ανεργία και φτωχοποίηση του λαού). Δυστυχώς, οι ελπίδες για ανατροπή της κατάστασης στις εκλογές του 2015 διαψεύστηκαν – σε λιγότερο από έξι μήνες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, καταπατώντας τις διακηρυγμένες δεσμεύσεις για κατάργηση της λιτότητας και προώθηση προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, άλλαξε πορεία ευθυγραμμιζόμενη με τις απαιτήσεις της ξενόφερτης τρόικας και της ντόπιας ολιγαρχίας.

Τι πρέπει να κάνουμε; Ο Μαρξιστικός Χώρος Μελέτης & Έρευνας, με τις επεξεργασίες του και ιδιαίτερα τη διοργάνωση των ετήσιων επιστημονικών συνεδρίων τα τελευταία χρόνια, συνέβαλε στη θεωρητική θεμελίωση της εναλλακτικής πρότασης για φιλολαϊκή έξοδο από την κρίση και την ομηρία του ευρώ, και για ανάκτηση πρώτα απ' όλα της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Ειδικότερα το τελευταίο διεθνές συνέδριο με θέμα Προϋποθέσεις Υπέρβασης της Λιτότητας και της Επιτροπείας που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 2018 και παρουσιάζουμε σε αυτή την έκδοση, αποτελεί συγκεκριμένη προσπάθεια χάραξης του οδικού χάρτη της εναλλακτικής πολιτικής.

Εισηγητές - συντελεστές έκδοσης:

Νίκος Χουντής, Κατερίνα Σηφάκη, Said Gafurov, Νίκος Στραβελάκης, Γιάννης Τόλιος, Μαριάννα Τσίχλη, Γρηγόρης Ζαρωτιάδης, Δημήτρης Καλτσώνης, Παύλος Δερμενάκης, Θοδωρής Παπαδόπουλος, Ηλίας Νικολόπουλος, Γιάννης Δούκας, Ulrike Eifle, Γιώργος Χαρίσης, Δημήτρης Σαραφιανός, Σαράντος Αλεξανδρής, Πέτρος Μπαστέας, Χάρης Σμυρνιώτης, Γιάννης Σχίζας, Παντελής Βαϊνάς, Δημήτρης Κυπριώτης, Θανάσης Κανιάρης, Μιχάλης Ρίζος, Γιάννης Σηφακάκης, Βασίλης Λιόσης, Κώστας Παπουλής

ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΑΠΟ 21 ΓΕΝΑΡΗ

Πού μπορώ να το βρω;

Είμαστε όλοι άνθρωποι. Κι έχουμε ο καθείς μια ιστορία. Ζούμε όλοι μαζί, υπάρχουμε για λίγο, χανόμαστε για πάντα. Λέξεις σε ένα σταυρόλεξο που δε σταματά - συνεχίζει, απλώνει, ανανεώνεται.

Η Λυδία. Παιδί, μαμά, φίλη, συνάδελφος, σύντροφος και ερωμένη. Ένας άνθρωπος κι αυτή. Μια λέξη ακόμη. Μια ιστορία. Μια άλλη ματιά. Το δικό της φως. Το δικό της σκοτάδι. Μια βόλτα η ζωή κι αυτή κρατούσε τη δική της απ' το χέρι. Υπάρχει άραγε πιο σημαντικός, ομορφότερος και δυσκολότερος ρόλος από αυτόν που στη ζωή σου θα κληθείς να παίξεις;

Esse quam videri - Να είσαι παρά να φαίνεσαι!

Κικέρων

Πού μπορώ να το βρω;

- Σταυρόλεξο, της Αντιγόνης Μπάσιου - Αθηνόραμα 19/2/2019

- ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ ΓΙΑ ΤΟ "ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ" ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΜΠΑΣΙΟΥ

«Η Ελλάδα παρά τη θέλησί της, κυρίως εξαιτίας της γεωπολιτικής της θέσεως, αναγκάστηκε να εμπλακή σε δύο παγκοσμίους πολέμους και, σαν μην έφταναν αυτά, να οδηγηθή αμέσως μετά και σε έναν εμφύλιο. Στην περίοδο των μεγάλων πολέμων έτυχε να γεννηθώ και εγώ, σε μια εδαφικώς μη ευνοούμενη περιοχή, από γονείς φτωχούς και αγράμματους μα φιλεργατικούς και επιπλέον πολύτεκνους (έντεκα παιδιά – τέσσερα κορίτσια και εφτά αγόρια). Αυτό δυσκόλευε τη ζωή όχι μόνο των γονιών μου, αλλά και όλων ημών των παιδιών, γιατί έπρεπε να επιζήσουμε μέσα στις δύσκολες συνθήκες της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου.

Όταν ήμουν δέκα χρονών, οι γονείς μου με έστειλαν στο δημοτικό σχολείο για να τελειώσω τρεις τάξεις και να τους γράφω σαν θα πήγαινα στρατιώτης. Το πώς συνέβη να συνεχίσω να φοιτώ επί τριάντα πέντε χρόνια σε θρανία και έδρανα, το περιγράφω στο παρόν βιβλίο με φόντο τους αγώνες του λαού μας για δημοκρατία και πρόοδο.»

Ο Χρήστος (Τάκης) Τόλιος γεννήθηκε στη Δίβρη Ηλείας το 1935. Σπούδασε ραδιοτεχνίτης-ηλεκτροτεχνίτης σε μέση σχολή και ακολούθως στη Φιλοσοφική και τη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ. Συνταξιοδοτήθηκε ως δικηγόρος το 2005.

Από τα νεανικά του χρόνια είναι στρατευμένος στην Αριστερά. Ανέπτυξε συνδικαλιστική δραστηριότητα στους κλάδους των μισθωτών ραδιοηλεκτρονικών, των οπωροπωλών, των φροντιστηριακών καθηγητών και των δικηγόρων. Διατέλεσε μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου του ΔΣΑ, ο οποίος τον έχει ανακηρύξει επίτιμο δικηγόρο.

ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Πού μπορώ να το βρω;

«Ο κύριος Διαγώνιος» - Εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ - άρθρο του Κώστα Παπαδάκη