Ο Κώστας Καρούσος - Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών - γράφει για την ποιητική συλλογή "Πορεία Αειπέλαγη" του Δημήτρη Καρούση

Συναισθηματικός μηνυματοφόρος

Σ ́αυτή τη δύσκολη εποχή της αυτοσυγκέντρωσης, της αναπόλησης, του ποιητικού στοχασμού και της
επαναφοράς βιωμάτων, εικόνων ζωής και ταξιδεμένης αναζήτησης, νέων κοινωνικών προσανατολισμών
και πρακτικής, ο ποιητής, Δημήτρης Καρούσης, επανέρχεται με την συλλογή του "Πορεία αειπέλαγη" 
δραπετεύοντας από το πεντάγραμμο της καθημερινότητας και απλά, με του πόθου και του οίστρου
τη σκυτάλη, να αναστήσει στιγμές έρωτα, φιλίας, αγάπης, μνήμης, ενθύμησης, ψυχικής αγαλλίασης, και
κοινωνικής εγκαρτέρησης.

Αρμενίζει με τους ́ ́ψιθύρους των αφρών ́ ́ και τις  ́ ́ευωδιές των ασφοδέλων ́ ́, με λαμπρό καταφύγιο το
ζωοποιό στοιχείο της ποίησης, ́ ́ξοπίσω απ ́ τη γραμμή του ορίζοντα ́ ́, και μ ́ ένα φυλαχτό κρυμμένο,
ξενιτιάς και ταξιδιού, με ́ ́πορεία αειπέλαγη ́ ́, άλλοτε πικρής μελαγχολίας, άλλοτε στοχαστικός και μοναχικός,
άλλοτε φτερωμένος από στιγμές συνύπαρξης και ανάτασης, άλλοτε τρυφερός και ευτυχής με τα γεννήματα
και τ̓ απρόσμενα της ζωής, και άλλοτε καλόκαρδος και ονειροπόλος, παλεύοντας με την αποδοχή των επιλογών
της ζωής, ειλικρινής-μηνυματοφόρος-συναισθηματικός και καρτερικός, πάντα ως θεατής και δικαστής των
γεγονότων της ζωής, στις συμπληγάδες της σημερινής πραγματικότητας, ενδοσκοπικός και αέναος κωπηλάτης
της ποιητικής του ενδοχώρας, κάνοντας το στίχο του, δυναμικό μεταφορέα κοινωνικότητας και προσωπικής
δημιουργίας. Έτσι η θάλασσα, η πόλη, ο χρόνος, ́ ́το επέκεινα του έρωτα ́ ́, οι επιλογές, οι μεταλλαγές της φύσης
και της ψυχής, η αφοπλιστική φιλία, ο λυγμός και η συχνή δραπέτευση από την στατικότητα των πραγμάτων, οι συγκυρίες της στιγμής κλπ, του αναζωπύρωσαν τον ενθουσιασμό της υπαρκτικής του παρουσίας και συνέχειας, τροφοδοτώντας, συχνά-πυκνά, και το γλυκασμό του ποιητικού του οίστρου, για πολλές και συχνές ψυχικές
ανατάσεις. Γράφει, ́ ́Οσφράνθηκα την Άνοιξη // ...να φτερουγίζει βόλτες η ψυχή μου // ...Και πορευτήκαμε
δακρύων ατραπούς // λησμονημένοι... // ..στο τελικό του βίου ισολογισμό // ...απόντες από λύπες και χαρές
και τέχνες... ́ ́. Ουσιαστικά η ποίηση του εδώ, ανατροφοδοτεί την προσωπικότητά του στο κοινωνικό μας γίγνεσθαι,
με ζωντάνια, σπουδή, και ηθελημένο χρώμα κοινωνικής και ποιητικής δημιουργίας. Ο ποιητής αναθάλλει και
ουσιώνεται στην αναζήτηση, στη μνήμη και βασικά στο πλούσιο συναίσθημα που επενδύει στο ποιητικό του έργο. Κοινωνικό πρόσωπο, με τις αξιώσεις που η ζωή πραγματεύεται, δικαιώνοντας, την ανθρώπινη πορεία του και την
ενεργό παρουσία του στα δρώμενα.

Κώστας Καρούσος
Πρόεδρος Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών