Για το βιβλίο «-1 Transition» της Καρίνας Βέρδη γράφει η Χρύσα Νικολάκη
Για το βιβλίο «-1 Transition» της Καρίνας Βέρδη γράφει η Χρύσα Νικολάκη
Η Καρίνα Βέρδη γράφει για να ξαναφτιάξει τα πράγματα.
Το λέει ξεκάθαρα από την εισαγωγή της νέας ποιητικής της συλλογής με τίτλο Τransition-1.
Φυσιοκεντρική, σε όλο το εύρος του βιβλίου, κερδίζει το θαυμασμό μας από την πρώτη εικόνα του εξωφύλλου ως το οπισθόφυλλο.
Έξυπνα παραλληλίζει τον έτερο άλλο με ένα ρινόκερο. Ο ρινόκερος, θηλαστικό της Ασίας και της Αφρικής φέρει στο πάνω ρύγχος του ένα με δύο κέρατα. Μόνο όταν διαταραχθεί η ησυχία του όμως εκείνος αμύνεται. Δύναμη, επιβολή στη φύση και απαντοχή στις δυσκολίες τον χαρακτηρίζουν. Είδος προς εξαφάνιση, δεν έχει μεγαλύτερο εχθρό από τον άνθρωπο. Στην ξυλογραφία του ΄Αλμπρεχτ Ντύρερ για τον διάσημο ρινόκερο βλέπουμε ατέλειες ενώ εδώ, στο εξώφυλλο, ο ρινόκερος φαίνεται γαλήνιος σύμφωνα και με το μαλαισιανό μύθο. Εδώ, η συγγραφέας μας παραλληλίζει τον έρωτα με εκείνον που διασχίζει ανάποδα το ποτάμι, σβήνοντας τις φωτιές μέσα της, όπως το μυθικό σχήμα με τους πέντε μαύρους ρινόκερους που μάχονται απέναντι στη λευκή μάγισσα (από την ταινία χρονικό της Νάρνια) .Γράφει :”και τότε εκεί στη Μοναστηρίου// είδα αυτό που πραγματικά είσαι// ένας μοναχικός ρινόκερος που διασχίζει η ανάποδα το ποτάμι.” Στο Roof Garden η ποιήτρια όπως και στο Δυτικό Άνθρωπο γράφει πως προκειμένου ο άνθρωπος να επιστρέψει σε προγενέστερο μοντέλο πρέπει να διαμορφωθεί ένας νέος τύπος ανθρώπου , με διαφορετική ορθολογικότητα και όχι την ήδη διαμορφωμένη της κυριαρχίας ορθολογικότητα. Ο Freud μας λέει πως για να γίνει αυτή η μετάβαση πρέπει να λάβουν χώρα καταπιέσεις και απωθήσεις, που είναι η αιτία της δυστυχίας του σύγχρονου ανθρώπου. Κατά συνέπεια έχουμε την κατάρρευση του πολιτισμού σε αυτό το καπιταλιστικό σύγχρονο μοντέλο που κατασκευάζει μια μονοδιάστατη ανθρωπολογία.
Γράφει η ποιήτρια:
” τώρα σεξορομπότ μοιράζαν πούρα Αβάνας σε ένα δισκάκι//κι ο Γενικός Διευθυντής έβγαζε λόγο//φορώντας το σήμα Δεινοσαύρου της Εταιρείας”.
Κι αλλού πάλι γράφει:
“Υπήρξε ένα όριο που δεν μπορούσαμε να λυπηθούμε άλλο. Τότε αποχαιρετιστήκαμε στο κενό κάθε συναισθήματος. Πολύ γρήγορα τον Μεγαλόσχημο διαδέχτηκε κάποιος άλλος. Χειρότερος, πιο μισητός.” (Ο Βήτα)
Με υπερβατικότητα και κρυφή αισιοδοξία γράφει στη σελίδα 55:
“Όσοι δεν ψηλαφούν έστω και λίγο το επέκεινα είναι πώς να το πω// αναλώσιμοι της πραγματικότητας// αναλώσιμοι της πραγματικότητας// ναι, νομίζω αναλώσιμοι!”
Άκρως φιλοσοφική στον Mύθο των Kύκλων η ποιήτρια μας γράφει:
“Στο περιθώριο της κανονικότητας ο χρόνος ανάμεσα τους μια νοητή σφαίρα του qi qong //που ρίχνει ο ένας στον άλλο με αγγελικές κινήσεις”
Και πιο κάτω γράφει: “Οι κύκλοι δεν κλείνουν// οι κύκλοι είναι μύθος//είναι σκέψεις των ανθρώπων για να διαχειρίζονται το ωραίο χάος”.
Αυτή η κυκλική ενατένηση του κόσμου είναι βασισμένη καθαρά στην αρχαιοελληνική κοσμοθεωρία, ενώ μας παραπέμπει ταυτόχρονα και στο εγελιανό χάος. Η ποιήτρια χαράσσει διαφανείς συντεταγμένες , δημιουργεί το δρόμο της μέσα στο σύμπαν ως μια κουκίδα στο απέραντο κενό. Ξέρει πως πάντα πρέπει να προχωρά οσφραίνοντας όσα της τάζει ο καιρός.( Από το μονόλογο του σαλιγκαριού).
Η Καρίνα Βέρδη μας εντυπωσιάζει με το ταλέντο της, την αλληγορία και τη συνδετική της ικανότητα στη δομή του ποιήματος. Τις εμφατικές επαναλήψεις και τον υπόγειο κυνισμό που υιοθετεί τον σουρεαλισμό για να μιλήσει για πράγματα απλά. Γράφει:
“Πεζοδρομώντας τώρα στους αιθέρες//η σκόνη φορά ψηλοτάκουνα και καπνίζει ένα αστέρι”
Στο “Θάνατος όπως θάλασσα” η ποιήτρια παρομοιάζει το θάνατο με καπνό δύσοσμο ,με κόκκινο του βασιλέως ,με λευκή ψηλή γυναίκα που πίνει όλη τη θάλασσα, αφήνοντας πίσω άδεια κουφάρια. Σχήματα οξύμωρα, συναίσθημα και ουμανισμός διεγείρουν το αναγνωστικό συναίσθημα αφού ο θάνατος είναι ταυτόσημος με τον πόλεμο.
Ο συναισθηματικός κόσμος της Καρίνας Βέρδη είναι γεμάτος ευαισθησία και καλοσύνη, προσμονή για ένα καλύτερο αύριο παρά την απογοήτευση της εκκοσμίκευσης και της τεχνοκρατικής νεωτερικής εποχής. Το παράπονο της συγγραφέως για την ανθρώπινη παθογένεια ακουμπά την καρδιά μας καθώς ξεχειλίζει από συναίσθημα διοργανώνοντας το δικαίωμα για δικαιοσύνη, ευταξία και ευδαιμονία. Συμπαντική , με αγάπη για τη φύση περικλείει στην ποίηση της την ολότητα της ύπαρξης όταν γράφει:
“Ερεβώδης αγέρας έκανε τα μαλλιά μου κλαδιά δέντρων//νοσταλγώ με οδύνη//τις ξέλυτες καλοκαιρινές μέρες”
Απρόσμενα αισθανόμαστε και εμείς δυνατοί, κάτι ξεκλειδώνεται μέσα μας που μας τροφοδοτεί δημιουργώντας ένα νέο λογισμικό με πρόσημο θετικό αυτή τη φορά +1 Transition!
Έχουμε κάνει ήδη τη μετάβαση μέσα από τη συνειδητοποίηση της πτώσης, γιατί μετά από αυτήν έρχεται μόνο η ανύψωση.
Συγχαρητήρια Καρίνα!
Η Καρίνα Βέρδη γεννήθηκε στον Πειραιά και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Σκηνοθεσία κινηματογράφου στη Σχολή Λυκούργου Σταυράκου και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ε.Α.Π. Έχει επιμορφωθεί σε γνωστικά πεδία σχετικά με την τέχνη, τη γραφή, την επικοινωνία και την ψυχολογία. Έχει ασχοληθεί με εκδόσεις, ραδιόφωνο, πολιτιστική σύνταξη και εισήγηση σεμιναρίων γραφής σε χώρους πολιτισμού, ενώ συνεχίζει τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο Τμήμα Επικοινωνίας και Πολιτισμού(Πάντειος). Από το 2022 συνεργάζεται με τις εκδόσεις Άπαρσις ως επιμελήτρια εκπαιδευτικών και λογοτεχνικών βιβλίων.
Είναι μέλος των συλλόγων Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, ΗΕΚΑΔΕΜΕΙΑ και Ελλ. Ένωσης Έρευνας και Διάσωσης Εθελοντών Αττικής. Έχει δημοσιεύσει δύο ποιητικές συλλογές και τρεις ανθολογίες διηγημάτων, ενώ παράλληλα υπογράφει στίχους τραγουδιών (Verka).
Χαρακτηριστικά
Κατηγορία: Ποίηση
Σελίδες: 80
Χρόνος έκδοσης: 2024
Εκδόσεις: Άπαρσις
Για την ομάδα του Authoring Melodies
