Η ποιητική συλλογή του Δημήτρη Ν. Βασιλείου «Τα όνειρα περπάτησαν στη γη» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Άπαρσις. Μια συλλογή που ο ποιητής την αφιερώνει στον Μίκη Θεοδωράκη.

Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου

Αναφέρεται στα όνειρα. Στα περισσότερα ποιήματά του ο αναγνώστης διακρίνει μια πίκρα, μια θλίψη για τα όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν, για τα πλαίσια που έχουν οριοθετήσει τη ζωή μας, το σκοτάδι που έχει  απλωθεί γύρω μας.

Θυμάμαι το τρομερό ναυάγιο

Τη μέρα που ΄σβησε  ο Φάρος.

Διαλυμένο το καράβι,

διαμελισμένα τα σώματα

πνιγμένες οι ελπίδες.

Ίσως  ο Φάρος

δεν λειτουργούσε σωστά,

είπε ο ένας.

Ίσως έδειχνε λανθασμένα,

ο δεύτερος…

ίσως… ίσως… ίσως.

Υποθέσεις, Αναλύσεις, Διαπιστώσεις.

Το ναυάγιο όμως…

Ναυάγιο.

Μέσα στα ποιήματά του βλέπει ο αναγνώστης σκηνές της καθημερινής του ζωής, εικόνες μιας δύσκολης καθημερινότητας που όλοι καλούμαστε να ζήσουμε, παρασυρόμενοι από ρεύματα που μας οδηγούν σε δρόμους που δεν θέλουμε να βαδίσουμε.

Φορέσανε κοστούμι

παλιοί επαναστάτες,

 κρεμάσανε κουδούνι,

γυρίσανε τις πλάτες.

Κλαίνε τα όνειρα

Την προδομένη ελπίδα

Ο ποιητής όμως δεν μένει στα ματαιωμένα όνειρα. Με την πένα του, γράφει σε λευκό χαρτί ποιήματα που οδηγούν στο φως, σε δρόμους ανοιχτούς και αστέρια φωτεινά. Ελπίζει ότι οι άνθρωποι, μέσα από τις λέξεις, θα βρουν τα όνειρα που έθαψαν βαθιά και θα τα βγάλουν στην επιφάνεια, για να τα βρουν οι νέες γενιές που θα υφάνουν και αυτές με τη σειρά τους τα δικά τους όνειρα. Για να μη χαθεί η ελπίδα, για να έχει νόημα η ζωή.

Τα όνειρά μου όμως

όπως ο ουρανός

κι η γη

κι εγώ

είναι ακόμα ζωντανά.

Μ’ αυτά

καινούρια αστέρια

θα κεντήσω,

τους δρόμους να φωτίσω

για τα παιδιά που έρχονται.

Η ποιητική συλλογή περιλαμβάνει επίσης ποιήματα που είναι αφιερωμένα σε ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους παλεύοντας για ό, τι ονειρεύτηκαν και πίστεψαν, ενώ ο αναγνώστης θα διαβάσει και δέκα χαϊκού (Ιαπωνική ποιητική φόρμα).

Περίληψη: Εν αρχή η Πρέβεζα.
Κι από εκεί Αθήνα, Μινσκ, Κίεβο, Σεβίλλη, Παρίσι,
Πετρούπολη, Ασχαμπάντ.
Παντού και πάντα η ενοποιός, τον χρόνο, τον χώρο,
τον άνθρωπο, ποίηση.
Όμηρος, Μαγιακόβσκι, Λόρκα, Νερούδα, Βάρναλης,
Ελύτης, Ρουμί, Ρίτσος, Μαχτουμκουλί, Κατσαρός,
Θεοδωράκης – σύντροφοι και συνομιλητές.
Η ποίηση προκαλεί τα όνειρα να υπάρξουν, να γίνουν
πράξη.
Μαζί και εντός της οι νίκες, οι ήττες, οι αγώνες που
δόθηκαν ή δεν δόθηκαν, η αντίσταση, η επίθεση, οι
χαρές, οι απογοητεύσεις, οι καημοί, τα πάθη, οι αγωνίες,
οι ελπίδες, οι έρωτες, η αγάπη, η προδοσία, οι σύντροφοι
που χάθηκαν, το φως, το σκοτάδι, τα αστέρια, η
μοναξιά, το σύμπαν.
Ποίηση – η απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου και των
ονείρων του.
Τα όνειρα περπάτησαν στη γη!
Ελπίζω να βρουν καινούργιο δρόμο και να
ξαναπερπατήσουν.
Ως τότε, ας ακολουθούμε τα χνάρια που άφησε το
αίμα εκείνων των ονείρων που περπάτησαν στη γη
και δεν θα χαθούμε.

Δημήτρης Ν. Βασιλείου

Στοιχεία βιβλίου

Τίτλος: Τα όνειρα περπάτησαν στη γη

Συγγραφέας: Δημήτρης Ν. Βασιλείου

Εκδόσεις: Άπαρσις  

Σελίδες: 64

ΙSBN: 978-618-5320-60-7

Ημερομηνία έκδοσης: Φεβρουάριος 2020

Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα