Η δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Χρηστακάκη παρουσιάζει τους νικητές των "Κρατικών Βραβείων Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα" 2020, Ηλέκτρα Λαζάρ και Μιχάλη Μαλανδράκη

Η δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Χρηστακάκη παρουσιάζει τους
νικητές των "Κρατικών Βραβείων Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα" 2020,
Ηλέκτρα Λαζάρ και Μιχάλη Μαλανδράκη

 

Της Αλεξάνδρας Χρηστακάκη

Μοιράστηκαν το «κρατικό βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα» για την εκδοτική χρονιά 2020.
Είναι η ποιήτρια Ηλέκτρα Λαζάρ και ο πεζογράφος Μιχάλης Μαλανδράκης.
Η πρώτη για την ποιητική της συλλογή «Αγια Νήπια» Εκδόσεις Απαρσις και ο δεύτερος για το πεζογράφημα “Patriot” Εκδόσεις Πόλις.

Είναι νέοι με προσωπικό αποτύπωμα στα γράμματα και με «χρυσό νόμισμα» στη τσέπη για την μελλοντική τους συγγραφική πορεία.

Την ποιήτρια και να την αναζητήσετε δεν θα την βρείτε στα social media. Γιαυτήν χαμένος χρόνος.
Είχα την τύχη να την γνωρίσω. Sui generis. Δεν παρέστη στην τελετή απονομής του βραβείου.
Αγαπάει αυτά που γράφει και χωρίς την θεσμική επιβράβευσή τους.
Πατάει καλά στην γη. Παιδί πολυμελούς οικογένειας από το Μπραχάμι, του Ασύρματου και των προσφύγων.
Σπούδασε ανθρωπιστικές σπουδές ,όμως βιοπορίζεται από άσχετο επάγγελμα. Την ποίηση την φέρει μέσα της, παντού και πάντα. Ο τίτλος παραπέμπει στην σφαγή των νηπίων από τον Ηρώδη. Αγία νεότητα,όμως σκληρή η ωριμότητα και η ενηλικίωση που οδηγεί στην εξουθένωση. Υπάρχει ένα πραγματικό γεγονός, που ο καθείς αναγνώστης ας το έχει ως μεγενθυτικό φακό στις προβολές και στις ερμηνείες. Βρέθηκε και παρέμεινε κάποιες μέρες σε γυναικείο μοναστήρι στην Εύβοια. Εκεί σε μια γωνιά μανάδες εναπόθεταν μικρά αντικείμενα από τα νήπια τους που έχασαν την ζωή τους πρόωρα. Αυτή η συγκλονιστική εικόνα, ξεδίπλωσε την ποιητική συλλογή.

Ο Μιχάλης Μαλανδράκης, γέννημα θρέμμα Χανιώτης,με σπουδές στον κινηματογράφο και την Σχολή Σταυράκου, έχει πλέον την βεβαιότητα ότι δεν θέλει να ασχοληθεί με το σινεμά, γιατί εκεί συγκρούονται πολλά εγώ. Η συγγραφή του καθρεφτίζει όχι τα προσωπικά του αδιέξοδα, αλλά στέκεται στα προβλήματα των γύρω του. Ο ρατσισμός απέναντι στους Αλβανούς. Patriot σημαίνει Πατριώτης, αδελφός.. Μόνο που έδω γίνεται μαφιόζος, δολοφόνος.Πώς μπορεί κάποιος να κουβαλάει ως στίγμα και μοίρα κακιά, την καταγωγή του,ενώ η προφορά του δεν τον προδίδει, η μορφή του είναι κατ’ εικόνα και καθ’ομοίωση των Ελλήνων,όταν το όνομά του είναι εξελληνισμένο; Γιατί παντού νοιώθει ξένος ,αν και έχει δυο πατρίδες; Γιατί επιμένει να διεκδικεί το όνειρό του ,αν και γνωρίζει ότι η συντριβή τον περιμένει στην έξοδο του; Ο Αγκίμ που κρύβει την υπηκοότητά του πίσω από το Γιάννης, ζει μόνος χωρίς οικογένεια στα 20 του χρόνια, γιατί οι γονείς του επέστρεψαν στο Ελμπασάν τα χρόνια της κρίσης. Μοιράζεται 35 τετραγωνικά με άλλους δύο ομοεθνείς του, αλλά ονειρεύεται να ζει μόνος του. Το κλαρίνο του και η μουσική του δρόμου είναι το μεράκι του και τελικά η καταστροφή του. Ακόμη και την κρίσιμη στιγμή ονειρεύεται την χώρα του, καλοκαίρια, πανηγύρια , γάμους και στην μέση αυτός με το κλαρίνο. Μόνο που όταν ο Αγκίπ ονειρευόταν, η μαφία έκανε άλλα σχέδια. Το βιβλίο είναι γραμμένο με τόσες λεπτομερείς παρατηρήσεις και με μυθιστορηματική πλοκή κινηματογραφική που σου κόβει την ανάσα. Μπορεί να φοβάται ο συγγραφέας να αναμετρηθεί με τους εγωισμούς πολλών παραγόντων στο σινεμά, αλλά με την μοναχική του γραφή δημιούργησε μια εξαιρετική πεζογραφική ταινία. Και δεν είναι fiction, είναι πραγματικότητα, ακόμη και σήμερα..