Κολλιάς, Γιώργος

Σε διψασμένους καιρούς στης καρδιάς τα αιώνια σκιρτήματα στης νύχτας τις λέξεις που απέκτησαν φωνή πάνω σε τοίχους ακροπατώντας ένα σημείωμα ξέθαψαν που δίκαζε ζωές αμελητέες.

Ο πόνος από τα προδομένα όνειρα ενός κόσμου που επιχειρεί να ορθοποδήσει, συνυπάρχει με την ελπίδα αυτά να ξαναγεννηθούν. Μέσα από αυτή την συλλογή ο ποιητής κοιτάζει το παρελθόν προσπαθώντας να ιχνηλατήσει το μέλλον. Και βεβαίως το ερωτικό στοιχείο έχει κεντρική θέση αφού ο έρωτας είναι το φυτίλι που βάζει φωτιά είναι η δύναμη εκείνη που μετακινεί βουνά, είναι η ζωή και ο θάνατος μαζί.