«Το έργο της Μαρίας Κυριάκη μού έφερε στο νου κάποιες εκ βαθέων εξομολογήσεις παλιών ηρώων από την Τέταρτη Διάσταση του Γ. Ρίτσου. Η ίδια τρυφερόκαρδη διάθεση, η ίδια ματιά της στοργής και της κατανοήσεως, τα ίδια στενοσόκακα του σκοτεινού ασίγαστου πάθους. Η Μ.Κ. δίνει τη δική της, θα λέγαμε, εκδοχή διατυπώνοντας την πεποίθηση ότι η Μήδεια ερωτεύτηκε στην ουσία το ταξίδι με τον Ιάσονα και όχι τον ωραίο ξανθό κλέφτη του χρυσόμαλλου δέρατος. Η μαγεία και τα μυστήρια, η αφοσίωση του φιδιού και η μέχρι θανάτου φύλαξη του μυστικού, αυτά είναι τα ιερά και τα όσια της Μήδειας που βιώνει και αναβιώνει χιλιάδες φορές το πάθος και τα παθήματά της στο μονόλογο που της αφιερώνει η συγγραφέας».
Από τον πρόλογο της Μαρίκας Θωμάκη.