Ο φιλόλογος Σπύρος Ντόλας γράφει για την ποιητική συλλογή "Απάτητηες Γαίες" του Ανδρέα Κυριαζή

Μια Αναπάντεχη Συνάντηση

Αντρέα Κυριαζή: «Απάτητες Γαίες»

του Σπύρου Ντόλα, φιλόλογου

Υποψία βάσιμη: Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι γραφείς ποιημάτων από αναγνώστες.
Υποψία, γιατί οι ένοχοι γι’ αυτό το διαρκές και συλλογικό έγκλημα οφείλουν να αναζητηθούν: η ποίηση είναι πρώτα από όλα μια επικοινωνιακή πράξη και η ποιητική επικοινωνία έχει καταργηθεί· εκτός αν νοείται ως τέτοια η ανταλλαγή συλλογών που μένουν αδιάβαστες ή η ανάρτηση λυρικών πονημάτων στο διαδίκτυο. Υπάρχουν, βέβαια, και οι Επώνυμοι Ποιητές..

Μέσα σε τούτο το εχθρικό περιβάλλον, η έκδοση από έναν νέο άνθρωπο, τον Ανδρέα Κυριαζή, της ποιητικής συλλογής «Απάτητες Γαίες» ( Εκδόσεις Άπαρσις ) θα μπορούσε να φανέρωνε απλώς την τόλμη του ή την άγνοια των κινδύνων. Η αλήθεια όμως, είναι πολύ διαφορετική: στα μικρά σε έκταση δημιουργήματά του το ποιητικό του τάλαντο αποτυπώνεται αμόλευτο από επιτήδευση και καλλιτεχνικούς ακκισμούς, ξεπροβάλλοντας πηγαίο και αυθεντικό. Λέξεις και κουβέντες καθημερινές, σύμβολα κοινόχρηστα, δομικά σχήματα αλλότριων αφηγήσεων, μυθολογικές νύξεις, αφομοιώνονται και εντάσσονται αρμονικά, ώστε να δημιουργήσουν μια προσωπική ποιητική ιδιόλεκτο. Ο Αντρέας Κυριαζής δεν δανείζεται· ξεπληρώνει και με το παραπάνω τα όσα χρωστά στα αναγνώσματά του:

Λείπεις
σ’ Ενεστώτα χρόνο
αναγκαία η χρήση του
για την ακριβή περιγραφή
του παρόντος κενού
του κενού παρόντος
εύκαμπτες οι λέξεις
κατά το δοκούν να χρησιμοποιούνται
(«Χρονική Αντικατάσταση»)

Πολύ περισσότερο από αυτό: δημιουργεί έναν δικό του ποιητικό χωροχρόνο μέσα στον οποίο εντάσσει εντυπώσεις ή μνήμες από πρόσωπα την παρουσία ή την απουσία των οποίων βιώνει χωρίς να εξαχνώνει ή να τα δαιμονοποιεί:

Ειδωλολατρία
Απ’ τα είδωλα ανάγκη
έχουν οι άνθρωποι
άνθρωπος κι εγώ
άρχισα δειλά δειλά
το δικό σου να σμιλεύω
όσο σε σκάλιζα
τόσο σε λάτρευα
τόσο που ξέχασα
τ’ άψυχό σου

Αντίθετα, ακριβώς επειδή τα «σμιλεύει» τα καθιστά ορατά και οικεία σε αυτό το οιονεί ποιητικό ημερολόγιο, που προκλητικά αναζητά μέσα στην ψυχή του Άλλου, του «αδελφού αναγνώστη» κοινές εμπειρίες και βιώματα αποκαθιστώντας την πρωταρχική λειτουργία της Ποίησης, την επικοινωνία, και επιβάλλοντας συνάμα την ενάργεια της δικής του γραφής. Ο Αντρέας Κυριαζής δημιούργησε ήδη το δικό του ποιητικό παρόν. Περιμένουμε πολλά από αυτόν τον νέο άνθρωπο και στο μέλλον.