«Από δω και πέρα θα υπάρχω σε έναν κήπο. Μέσα στον κήπο, πάνω στα τραπεζάκια, θα μοσχοβολάνε μαρμελάδες και θα γουργουρίζουν καφέδες. Η ζωή θα μου προσφέρει αποκλειστικά γρανίτες πορτοκάλι, αλλά εγώ θα γεύομαι φράουλα. Εννοείται πως θα έχει και πεταλούδες. Θα κάθονται πάνω στις μαρμελάδες, αλλά δε θα κολλάνε. Η εγχείρηση θα τα πετύχει όλα αυτά, όχι εγώ».
Είναι άραγε όλα τα παραπάνω μέρος μιας συνωμοσίας και δη παγκόσμιας; Άντρες, γυναίκες, με κραγιόν, χωρίς κραγιόν. Υπακούουν στις οδηγίες που δίνει ένα κεντρικό κοντρόλ ή είναι όλα αποτέλεσμα λοβοτομής; Ένας καπνός μυστηρίου τους τυλίγει όλους. Τις τυλίγει όλες. Τα τυλίγει όλα. Μήπως είναι από τα πολλά τσιγάρα; Θα δείξει!
