Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενούμε την εκπαιδευτικό και συγγραφέα Παναγιώτα Ζέλου, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Μια βίδα αλλιώτικη» από τις Εκδόσεις Άπαρσις.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Έχετε γράψει πολλά παραμύθια που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο και πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο σας παραμύθι σε έντυπη μορφή από τις Εκδόσεις Άπαρσις. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν όνειρο ζωής που πραγματοποιήθηκε;
Π.Ζ.: Καλησπέρα και από μένα! Θέλω και εγώ να σας ευχαριστήσω που διαβάσατε το παραμύθι μου και κάνουμε αυτή τη συνέντευξη σήμερα.
Πράγματι έχω γράψει πολλά παραμύθια που κυκλοφορούν σε e-book μορφή και μπορεί ο αναγνώστης να τα διαβάσει δωρεάν στο διαδίκτυο αλλά και στην ιστοσελίδα μου zeloubooks.
Εγώ είμαι εκπαιδευτικός μουσικής στα σχολεία της ειδικής αγωγής. Όταν ξεκίνησα στα συγκεκριμένα σχολεία, μου είπαν «πάρε τα “καλά” παιδιά και φτιάξε χορωδία». Και τα άλλα που είχαν πιο μεγάλες δυσκολίες, γιατί να μην μπορούν να συμμετέχουν; Έτσι ξεκίνησα να «χαλάω» τις χορωδίες, κάνοντάς τες πιο θεατρικές. Μέχρι που φτάσαμε σε θεατρικές παραστάσεις. Έπαιρνα λογοτεχνικά έργα και τα διαμόρφωνα στις δυνατότητες των μαθητών μου. Στο τέλος έβγαινε ένα καινούριο κείμενο. Αυτό με κούραζε κιόλας και λέω, δεν το γράφω το κείμενο από την αρχή, χα χα! Έτσι ξεκίνησα να γράφω όλο το κείμενο. Έπειτα μου είπαν οι συνάδελφοι δεν το εκδίδεις, είναι ωραίο. Και έτσι μετά από πολύ καιρό φτάσαμε στην έκδοση.
«Μια βίδα αλλιώτικη» είναι ο τίτλος του βιβλίου σας που αναφέρεται στη διαφορετικότητα. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για να γεννηθεί η ιστορία που μας περιγράφετε;
Π.Ζ.: Είμαι στον σταθμό του προαστιακού και περιμένω να έρθει ο προαστιακός το πρωί για να πάω σχολείο. Ενώ περιμένω, βλέπω δίπλα μου μία τεράστια μεγάλη κολόνα σιδερένια. Την παρατηρώ και βλέπω να είναι βιδωμένη στο πάτωμα με 4 βίδες. Η μία από τις 4 δεν είναι βαμμένη. Έχει προφανώς αλλαχτεί και καλώς έχει γίνει βέβαια, απλά δεν έχει βαφτεί. Κοιτάζω τη βίδα και σκέφτομαι «χάρη σ’ αυτή τη διαφορετική βίδα στέκεται αυτή η τεράστια κολόνα και κρατιέται όλο αυτό το οικοδόμημα, αν δεν ήταν αυτή…». Κάνω διάφορες σκέψεις… Έρχεται ο προαστιακός και φεύγω. Φτάνω στον σταθμό, κατεβαίνω και περπατάω για να φτάσω στο σχολείο. Κάτι πατάω. Κοιτάω, είναι μία βίδα! Ααα, λέω «Δεύτερη φορά βίδα μπροστά μου, πρέπει να γράψω ένα παραμύθι για αυτήν»… Και το έγραψα!
Μία βίδα που εξαιτίας της διαφορετικότητάς της δέχεται πολύ εκφοβισμό, κοινώς μπούλινγκ.
Έχετε επιλέξει τον έμμετρο αντί τον πεζό λόγο και το αποτέλεσμα δικαιώνει την επιλογή σας. Συναντήσατε δυσκολίες κατά τη διάρκεια της συγγραφής;
Π.Ζ.: Είμαι χαρούμενη που σας άρεσε και που αρέσει και στους αναγνώστες.
Ο έμμετρος λόγος μου βγαίνει πιο εύκολα. Πολλοί μου λένε ότι αυτό οφείλεται στο ότι είμαι μουσικός, δεν ξέρω. Με τον έμμετρο λόγο μπορώ να περιγράψω, να απλώσω το κείμενο, να το μαζέψω, ενώ με τον πεζό λόγο, επιτρέψτε μου τη φράση «ο πεζός μου λόγος είναι πεζός», χα χα.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: “Μια βίδα αλλιώτικη“
Εικονογράφος του βιβλίου σας η Βάλια Καπάδαη. Μιλήστε μας λίγο για τη συνεργασία σας. Κατάφερε με τις εικόνες της να αποδώσει τους ήρωές σας όπως τους είχατε πλάσει με τη φαντασία σας;
Π.Ζ.: Προσπαθώ να μην μπαίνω στα χωράφια των άλλων. Πιστεύω πως ο «ειδικός» ξέρει. Έτσι και με την εικονογράφο την άφησα να κάνει τη δουλειά της. Το μόνο που της είπα μετά από ερώτησή της, ήταν να είναι σύγχρονη η εικονογράφηση.
Το αποτέλεσμα όχι μόνο με δικαίωσε, αλλά με εξέπληξε! Ήταν παραπάνω από αυτά που είχα εγώ φανταστεί στο μυαλό μου. Κοίταγα, ξανακοίταγα τα προσχέδια… Και όταν το είδα το παραμύθι τελειωμένο με χρώματα, δεν πίστευα αυτό που έβλεπα…
Οι εικόνες που ξεπερνούν κάθε φαντασία μου είναι ο μετεωρολόγος που κρατάει το λάπτοπ! Ο σιδεράς που έφτιαξε τη βίδα. Εγώ τον είχα φανταστεί διαφορετικά, αλλά έτσι όπως τον είδα, είναι πραγματικά το κάτι άλλο! Και φυσικά η πρωταγωνίστρια. Η βίδα! Με τα χεράκια της, τα ματάκια της… Σταματάω όμως γιατί θα σας κουράσω.
Εκτός από τη διαφορετικότητα και τον εκφοβισμό, υπάρχουν άλλα θέματα που θέλετε να μιλήσετε για αυτά σε επόμενο βιβλίο σας;
Π.Ζ.: Ναι, υπάρχουν. Ένα ωραίο θέμα είναι ο εθελοντισμός. Για τον οποίο μου έχουν ζητήσει να γράψω κάτι.
Αυτό που θα ήθελα εγώ να γράψω είναι για το νερό. Πόσο καλό κάνει στον οργανισμό μας. Αν καταφέρω να το γράψω και ένας άνθρωπος, πόσο μάλλον παιδί, πειστεί μέσα από το παραμύθι μου να πίνει νερό, θα είμαι πολύ χαρούμενη! Θα θεωρήσω πως κάτι πέτυχα!
Επίσης και για την αναπνοή. Για το ότι πρέπει να μάθουμε να αναπνέουμε σωστά. Η σωστή αναπνοή είναι φάρμακο για τον οργανισμό.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Π.Ζ.: Θα ήθελα να δω τη βίδα στο σανίδι. Να γίνει θεατρική παράσταση και να παιχτεί από ηθοποιούς, γιατί από μαθητές ήδη ετοιμάζεται.
Τώρα θέλω να χαρώ και να ασχοληθώ με τη βίδα. Δεν σκέφτομαι κάτι άλλο αυτή τη στιγμή.
Βέβαια, δεν αποκλείω τίποτα γιατί, όπως εμφανίστηκε ξαφνικά η βίδα, μπορεί να προκύψει κάτι άλλο! Ποτέ δεν ξέρεις!
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Π.Ζ.: Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους μαθητές μου που είναι και θα είναι η έμπνευσή μου! Αν κάποιος εκπαιδευτικός/γονέας/κηδεμόνας/σύλλογος θέλει να γίνει μία παρουσίαση/δράση του παραμυθιού μου «Μία βίδα αλλιώτικη» που πραγματεύεται τον εκφοβισμό ή μπούλινγκ (bullying) στους μαθητές/παιδιά του διά ζώσης ή διαδικτυακά, ας επικοινωνήσει μαζί μου.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σας.
