RSS

Νέα

Είναι ακόμα το φλογοβόλο του έρωτα και του πάθους, για να πάρουν στα χέρια τους οι συνοδοιπόροι, τις κόκκινες μνήμες, «φαγωμένα όνειρα και τις κραυγές των ανθρώπων» μιας στεγνής και καθηλωμένης καθημερινότητας.
Αποσπάσματα από την ομιλία της Μαρίας Αποστόλου κατά την διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου της
Το στοιχείο της μνήμης ως μήτρα που παράγει ολοένα φρέσκο ψυχικό υλικό και γεμίζει τα αποθέματά μας, που αδειάζει ο κόσμος, η καθημερινότητα, οι ματαιώσεις. Σαν ένα δεύτερο σώμα, το δέρμα της είναι σχεδόν ψηλαφητό και αυτό εγείρει σιγουριά και σεβασμό.
Η ποιητική της συλλογή «Ζώσα μνήμη» εκδόσεις Άπαρσις, απαντά στο ερώτημα γιατί χρειαζόμαστε την ποίηση στα δύσκολα, γιατί η ποίηση απαντά σε υπαρξιακά ζητήματα, γιατί το ατομικό τραύμα μπορεί μέσω της ποίησης να γίνει συλλογικό.