ΙΣΤΟΡΙΑ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

-Συνέντευξη του μεταφραστή Δημήτρη Μ. Μόσχου για το βιβλίο “ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΠΟΤΕ”, στην εκπομπή ΝΤΑΜΕΣ ΣΠΑΘΙ με την Ελευθερία Κουμάντου και την Ελεωνόρα Ορφανίδου

Πού μπορώ να το βρω;

Πέρασα όμορφα εκείνο το μεσημέρι! Την άκουγα να μιλάει, να γελάει χαρούμενη, να περιγράφει καταστάσεις από τη ζωή της, πλάκες που έκανε στο παρελθόν με τους φίλους της. Ήταν το κέντρο της παρέας. Παρ’ όλη την ιλαρότητα όμως που χαρακτήριζε την αφήγησή της, διέκρινα κι άλλα πράγματα στα μάτια της. Ένοιωθα πως η γυναίκα που είχα μπροστά μου είχε κι άλλα πράγματα να πει πέρα απ’ τις πλάκες. Την κοίταζα και σκεφτόμουν πόσο όμορφη πρέπει να υπήρξε στα νιάτα της και πόσο γεμάτη ενέργεια και ζωή. Θα ήθελα να την είχα γνωρίσει νωρίτερα. Αποφασίσαμε να ξαναβρεθούμε στο σπίτι μου αυτή τη φορά. Χρωστούσα ένα τραπέζωμα και γω. Και βρεθήκαμε. Ήρθε η Ματούλα, ο Παναγιώτης ο Γεροδήμος, ο Γιώργος ο Βογιατζής και η Ντιάνα. Μια όμορφη παρέα. Η Ματούλα άρχισε πάλι να περιγράφει με τον γλαφυρό της τρόπο ιστορίες και πλάκες απ’ το παρελθόν. Την άκουγα και μια τρελή ιδέα ήρθε και καρφώθηκε στο κεφάλι μου. Ίσως γιατί με κοίταζε έντονα την ώρα που μιλούσε, ίσως γιατί ένοιωθα πως κάτι παραπάνω ήθελε να μου πει πέρα από τις πλάκες που περιέγραφε, σκεφτόμουν πως όλα αυτά έπρεπε με κάποιον τρόπο να καταγραφούν. Και τι καλύτερο από ένα βιβλίο! Δε θυμάμαι ποια από τις δυο το πρότεινε πρώτη! Εκείνη; Εγώ; Δεν έχει σημασία! Σημασία έχει πως επικοινωνήσαμε μ’ ένα τρόπο μοναδικό! Θέλεις πράγματι τη ρώτησα; Ναι, μου απάντησε και δε χρειάστηκε να πούμε τίποτα άλλο.

Επιμέλεια κειμένων: Δήμητρα Καραναστάση
Ηλεκτρ. επεξεργασία: Χάρης Παυλίτινας
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Γεωργία Αλεβιζάκη
Επιμέλεια έκδοσης-παραγωγή: Ernesto N. Bauman

Πού μπορώ να το βρω;

Το 692 μ.Χ., εν μέσω κοινωνικής και πολεμικής κρίσης, διεξάγεται μια ιδιότυπη Οικουμενική Σύνοδος στην πρωτεύουσα της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Ένας θίασος περιπλανιέται στις αχανείς εκτάσεις της χώρας, λατρεύοντας ως ίδιο πρόσωπο τον Χριστό και τον Διόνυσο. Η άμπελος, το κρασί που είναι το αίμα τους, η ανάστασή τους, ο κοινοτισμός που πρεσβεύουν δοξολογούνται ως μια κοινή θεολογία της ζωής και της φύσης. Οι θιασώτες, άλλοτε ως χορός σατύρων κι άλλοτε ως ιεραπόστολοι, ψάλλουν εύθυμες ιστορίες για τη γονιμότητα, γιορτάζουν τις συλλογικότητες, καταγγέλλουν την κοινωνική ανισότητα.
Κατά την ολοκλήρωση της Συνόδου, ένας εσωστρεφής μοναχός, με έντονο παρελθόν στην καταπολέμηση αιρέσεων, καλείται στην Κωνσταντινούπολη. Αναλαμβάνοντας μια ιερή αποστολή συμβολικού χαρακτήρα, παρασέρνεται σε μια περιπετειώδη εξερεύνηση της φύσης της Αλήθειας και του ανθρώπινου χρέους, ενώ την ίδια στιγμή παλεύει με τις αναμνήσεις και τις φωνές που τον περιτριγυρίζουν. Μέσα στις κοινωνικές και πολιτικές ανακατατάξεις και ταραχές στο μεταίχμιο δύο εποχών, διαχρονικές ιδέες όπως η κοινωνική συνοχή, η ατομική ευθύνη και η συλλογική ταυτότητα, τα ιερά σημαινόμενα, η αντίληψη του σώματος και τα όρια της εξουσίας γίνονται πεδίο μαχών ανάμεσα σε ανθρώπους και σε θεσμούς. Η ιστορία εξελίσσεται μέσα από αντιθέσεις – πολιτισμικές, φιλοσοφικές, κοινωνικές κι αισθητικές – που συναντιούνται.
Έτσι, σαν σε λαϊκό πανηγύρι, ο Ηράκλειτος συνδιαλέγεται με τα δημοτικά τραγούδια, το Όνομα του Ρόδου του Έκο με τις Βάκχες του Ευριπίδη, τα Ευαγγέλια με το γκροτέσκο. Τελικά, η αντιπαράθεση και η σύγκρουση δύο διαφορετικών κοσμοθεωριών θα συμπλεχθούν σαν μελετημένη, μυσταγωγική προσευχή βυζαντινών ψαλμωδών και σαν αρχαία ελληνική τραγωδία.

Επιμέλεια κειμένων: Γιώργος Πινακούλας
Ηλεκτρ. επεξεργασία: Χάρης Παυλίτινας
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Γεωργία Αλεβιζάκη
Επιμέλεια έκδοσης-παραγωγή: Ernesto N. Bauman

Πού μπορώ να το βρω;