Νέα

Οι αγαπητοί συγγραφείς Νίκος και Θωδωρής έγραψαν ένα πολύ όμορφο βιβλίο, με εστίαση στα βιώματα και στα νοήματα. Το βιβλίο αποτελείται από τρία κεφάλαια. Στο πρώτο, που θα σταθώ ιδιαίτερα, ιχνηλατούν το πεδίο της αυτογνωσίας και περιγράφουν την θεωρητική τους οπτική. Η οπτική τους αυτή περιλαμβάνει την Αναλυτική Ψυχολογία του Καρλ Γιούνγκ, την Συναισθηματική-Νοερή-Απεικόνιση του Χάνσκαλ Λέουνερ, την γεμάτη ανθρώπινη ζωντάνια, όπως αναφέρουν οι συγγραφείς, προσέγγιση του Βίννικοτ και την θεραπευτική τεχνική του Χέϊντλ Κόχουτ(ψυχαναλυτική θεραπεία ναρκισσισμού και ανάλυσης του εαυτού), σε συνδυασμό με την δημιουργική συστημική σκέψη των Batesonκαι Watzlavick.

Κατερίνα Ανωγιαννάκη, παιδαγωγός προσχολικής αγωγής Κάποιοι άνθρωποι, τελειώνουν ένα βιβλίο και μετά είναι ευτυχισμένοι…ή όχι. Εγώ, τελειώνοντας την τελευταία σελίδα του βιβλίου του Θοδωρή και του Νίκου, δυστύχησα… Ξέρω, είναι λίγο παράδοξο να λες σε παρουσίαση βιβλίου που σε καλέσαν να πεις πόσο καλό είναι, πόσο εμβαθύνει στο θέμα, πόσο καταπληκτική είναι η γραφή του, πόσο και πόσο και πόσο ότι μόλις το διάβασες δυστύχησες, αλλά από τότε που έκλεισα το οπισθόφυλλο ζω έναν ΠΕΡΙΠΟΥ εφιάλτη. Και λέω περίπου γιατί εξαρτάται από ποια οπτική το βλέπεις… Είσαι αυτός που ζει τον εφιάλτη, αυτός που παρατηρεί τον εφιάλτη ως κάποιος άλλος ή αυτός που αφηγείται ένα επινοημένο εφιάλτη; Ας γίνω όμως κάπως πιο σαφής… Η πρώτη εικόνα που μου ερχόταν συνέχεια στο μυαλό από τη στιγμή που διάβασα την τελευταία σελίδα αυτού του βιβλίου ήταν… ο Froyd. Ε, και όσο ναναι, αν ξαφνικά εμφανιστεί ο Froyd στον οποιονδήποτε, ευτυχία δεν το λες… Κοιμόμουν και ξυπνούσα λοιπόν με την εικόνα του Froyd στο μυαλό μου, σε σημείο που αναρωτιόμουν τι μπορεί να θέλει από μένα. Υποσχόμουν στον εαυτό μου ότι θα ανακαλύψω οπωσδήποτε και σύντομα σε ποιο στάδιο έχω προσκόλληση και θα το ανακοινώσω σε όλους τους φίλους και γνωστούς ή έστω θα σκεφτώ άμεσα τι θα ήθελα να πω ξαπλωμένη στο ντιβάνι του, έτσι ώστε να βγάζει νόημα…ή όχι.

Δύο ποιήματα του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΛΙΔΑΚΗ τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών σύμβουλος επιχειρήσεων σε τομείς Επικοινωνίας, Εκπαίδευσης με τίτλους "Σιγή ζωής" και "Σισύφειος απολογία" στα ΑΙΟΛΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Η νουβέλα «Σχετικά με τον σύντροφο Ομπρέντο» μιλάει γιά τη σιωπή ως λυτρωτική αντιμετώπιση έναντι του παράλογου, η σιωπή που πάει να γίνει εκκινούσα ομιλία αντιμετωπίζοντας τουλάχιστον τις διεκδικήσεις,, τις καταγγελίες, τις εξεργέσεις μέσα στα πλαίσια της Ιστορίας, με πρωταγωνιστές δρώντα υποκείμενα κι όχι σκιές, ομοιώματα και φαντάσματα της καθηλωμένης αυτακτικής στειρότητας.