ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

Η ποίηση είναι κρησφύγετο, καταφύγιο,
ορμητήριο, καταπέλτης.
Είναι εκείνες οι λεπτομέρειες της ψυχής που
έχουν την ανάγκη ν’ αποκαλυφθούν.
Αυτά τα τετράστιχα είναι οι λεπτομέρειες μου
που είχαν αυτή την ανάγκη.
Λ.Γ.

La poesía es guarida, refugio, base, catapulta.
Son aquellos detalles del alma que tienen la
necesidad de ser revelados.
Estos cuartetos son mis detalles que tenían
esta necesidad.
L.G. 

Πού μπορώ να το βρω;

Δυο σταγόνες βροχής
είμαστε κι εμείς, καρδιά μου...

Πού μπορώ να το βρω;

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΤΕΡΗΣΗΣ

Ὦ, οἱ ἐραστὲς τοῦ παλαιοῦ!..
Πασχίζουν νὰ δαμάσουνε τὸν χρόνο.
Νὰ γίνουν κύριοι ἑνὸς πλούτου μυστικοῦ
καὶ νὰ μὴν εἶναι ξεπεσμένοι ἀπόγονοι καὶ μόνο.
Τὰ λείψανα ποὺ ἀποθησαυρίζουν
μὲ κόπο, μὲ μελέτη, μὲ σπουδή,
μιὰ μαγικὴ εἰκόνα ἀπαρτίζουν,
ποὺ ὅμως τῆς λείπει πάντα κάτι τί…
Κάτι ἀπὸ τὴν αἴγλη τὴν ἀρχαία;
Κάτι ἀπ’ τὴ ζέση τοῦ καινοῦ;
Κάποια θνησιγενής, ὑπολειπτέα…
παρόρμηση γιὰ ἄρση τοῦ κενοῦ
μιᾶς στέρησης, ποὺ στάθηκε μοιραία
καὶ ποὺ τὸ φταίξιμο ἀναζητοῦν ἀλλοῦ...

Πού μπορώ να το βρω;

Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Ἰδεολογία (κάθε μορφῆς ἰδεολογία), ποὺ
εἶναι καὶ παραμένει «ἕνα κλειστὸ σύστημα σκέψης»,
ἀνεπίδεκτο σὲ ἄλλους, ἔξω ἀπ’ αὐτὴν καθορισμοὺς τοῦ
ἀντικειμένου τοῦ ἀνθρώπου, κάθε γνήσια ποιητικὴ φανέ-
ρωση ἀνοίγει νέους πνευματικοὺς ὁρίζοντες, ποὺ ἀναδι-
πλώνονται ὁλοένα σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τοῦ ἐπιστητοῦ. Κάθε
γνήσια ποίηση εἶναι πρόσκληση σὲ μιὰ ἀνοιχτὴ κοινωνία,
ἀνεπίδεκτη σὲ προκαθορισμοὺς τοῦ τέλους της, ἀνυπόταχτη
σὲ ἐκ τῶν προτέρων γνωστὲς νομοτέλειες καὶ τελεολογικὲς
αἱρέσεις. Ἡ Ποίηση εἶναι ἡ οὐσία τῆς «αἵρεσης»: τὸ ξάνοιγμα
τοῦ σύμπαντος τῆς ὁμιλίας σὲ ὁλοένα καὶ πιὸ αὐθαίρετα
συμφραζόμενα, ποὺ ἐν συνεχείᾳ «μεταφράζονται» σὲ ἄπει-
ρες θεωρητικὰ ἀναγνώσεις. Συνιστᾶ ἔτσι, διεύρυνση τῆς
ἐπικοινωνίας καὶ τῶν βιωμάτων τῶν ἀνθρώπων μέσα ἀπὸ
τὸ ἐνορατικὸ ὑλικὸ τοῦ ποιητῆ καὶ τὸν πλοῦτο τῶν
συναισθηματικῶν του μεταλλάξεων.

(Ἀπὸ τὸν Πρόλογο τῆς ἔκδοσης)

Πού μπορώ να το βρω;

Πεζοποιήματα γραμμένα με ροή συνείδησης
που μοιάζουν με ραψωδία. Στίχοι συνθέτουν
εσωτερικά γράμματα, χωρίς απαραίτητα να
σταλούν σε κάποιον αποστολέα. Η αυτόματη
γραφή του κειμένου, λειτουργεί ψυχοθερα-
πευτικά στην γραφή και ίσως στο ανάγνωσμά
του, μιας και οι λέξεις μπορούν και μετα-
μορφώνουν τα συναισθήματα και να αλλά-
ζουν την ψυχική σύσταση.

Πού μπορώ να το βρω;

Εἰκόνες μιᾶς μικρῆς ζωῆς ἱστοροῦνται·
μέσα ἀπ' τὸ φίλτρο τοῦ ποιητῆ
ἐκλεκτὴ συγκίνησις καὶ σκέψις ὑψηλὴ
μεταποιοῦνται,
πασχίζουν ν' ἀποκτήσουνε μορφή...
Καὶ δὲν ἀρκοῦνται σὲ ἀνάγνωση ἁπλή...
Εἶναι οἱ προσχώσεις τῆς λαλιᾶς,
οἱ διακλαδώσεις τῆς γραφῆς,
ἡ ὅποια ἀπήχηση σὲ μιὰ ψυχὴ πονετική,
ποὺ θὰ τοὺς δώσει νέα ζωή,
ζωὴ ποὺ δικαιοῦνται!

Τὸ πρωτόλειο ἔργο τοῦ συγγραφέα, τὸ πρῶτο
«γράμμα» του στὸν κόσμο τῆς διανόησης καὶ
τῆς εὐαισθησίας ἐν ἔτει 1991, σὲ Β΄ ἔκδοση ἀπὸ
τὶς ἐκδόσεις ΑΠΑΡΣΙΣ (2020).
Περιλαμβάνει 10 αὐτοτελεῖς ποιητικὲς συλλογές
(ἡ μία ξενόγλωσση) καὶ ἕνα δοκίμιο κριτικῆς θεωρίας.

Πού μπορώ να το βρω;

Εν αρχή η Πρέβεζα.
Κι’ από εκεί Αθήνα, Μινσκ, Κίεβο, Σεβίλλη, Παρίσι,
Πετρούπολη, Ασχαμπάντ.
Παντού και πάντα η ενοποιός, τον χρόνο, τον χώρο,
τον άνθρωπο, ποίηση.
Όμηρος, Μαγιακόβσκι, Λόρκα, Νερούδα, Βάρναλης,
Ελύτης, Ρουμί, Ρίτσος, Μαχτουμκουλί, Κατσαρός,
Θεοδωράκης – σύντροφοι και συνομιλητές.
Η ποίηση προκαλεί τα όνειρα να υπάρξουν, να γίνουν
πράξη.
Μαζί και εντός της οι νίκες, οι ήττες, οι αγώνες που
δόθηκαν ή δεν δόθηκαν, η αντίσταση, η επίθεση, οι
χαρές, οι απογοητεύσεις, οι καημοί, τα πάθη, οι αγωνίες,
οι ελπίδες, οι έρωτες, η αγάπη, η προδοσία, οι σύντροφοι
που χάθηκαν, το φως, το σκοτάδι, τα αστέρια, η
μοναξιά, το σύμπαν.
Ποίηση - η απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου και των
ονείρων του.
Τα όνειρα περπάτησαν στη γη!
Ελπίζω να βρουν καινούργιο δρόμο και να
ξαναπερπατήσουν.
Ως τότε, ας ακολουθούμε τα χνάρια που άφησε το
αίμα εκείνων των ονείρων που περπάτησαν στη γη
και δεν θα χαθούμε.

Δημήτρης Ν. Βασιλείου

Προσφώνηση του Σπύρου Κανιώρη στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής 

Πού μπορώ να το βρω;

Πού μπορώ να το βρω;

Κριτική του Βασίλη Καλαμαρά στο ENETPRESS

Συνέντευξη με την Ηλέκτρα Λαζάρ