Νέα

Ποια ήταν η αφορμή για να γραφτεί το μυθιστόρημα «Πατρίδα ξένη», εκδόσεις Άπαρσις; Πρώτα να μου επιτρέψετε να ευχαριστήσω τις εκδόσεις Άπαρσις που αγκάλιασαν το μυθιστόρημα μου. Η αρχική αφορμή ήταν να γνωρίσουν οι αναγνώστες τους αγώνες του θείου μου, Γιώργου Παπαδημητρίου. Όταν έγραψα τη βιογραφία του στην ιστοσελίδα μου, έμεινα έκπληκτη με όλα όσα διάβασα. Αν και ήταν θείος μου, δεν γνώριζα τους αγώνες του από το 1935-μέχρι και τον εμφύλιο. Για όσα συνέβησαν στη Χούντα τα γνώριζα γιατί τα βίωσα. Το γεγονός ότι ήταν σύνδεσμος του Δαμασκηνού και ήταν στο δίκτυο που προμήθευε πλαστές ταυτότητες στο να δραπετεύσουν οι Εβραίοι στην Παλαιστίνη με την Αντίσταση για να σωθούν, μ’ οδήγησε στη δημιουργία των δυο μυθοπλαστικών οικογενειών. Του Ελληνοεβραίου Ναχμίας και του ταγματασφαλίτη Ξυπολυτέα. Μη ξεχνούμε πως υπήρχαν Εβραϊκές κοινότητες στο Αγρίνιο, στην Πάτρα, την Άρτα και σ’ όλη την Ελληνική επικράτεια. Θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια τον Θεσσαλονικιό συγγραφέα Λέοντα Ναρ καθώς και τη Γεωργία Πανταζή για το πλούσιο ιστορικό υλικό που με διέθεσαν ώστε να εκπονηθεί αυτό το μυθιστόρημα.

Το βιβλίο που παρουσιάζουμε σήμερα είναι το τρίτο ερευνητικού περιεχομένου έργο του, που αφορά στη γενέτειρά του, τη Σκάλα, και έρχεται να συμπληρώσει τα δύο προηγούμενα. Tο Λεύκωμα φωτογραφιών και τους Μικρασιάτες Πρόσφυγες. Αυτά αναφέρονται κυρίως στους ανθρώπους, τούτο εδώ στο χώρο μέσα στον οποίο κινούνται και παλεύουν για την επιβίωσή τους αυτοί οι άνθρωποι. Στον Κόλπο της Καλλονής. Ο Κόλπος είναι ένα ευλογημένο κομμάτι λεσβιακής γης που έχει ιδιαίτερη σημασία για τη δυτική και για όλη τη Λέσβο, όχι μόνο οικονομική αλλά και συναισθηματική. Iδιαίτερα για τους παλιούς που έζησαν τα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς και της Κατοχής. Τότε που η γη αρνιόταν να τους δώσει τα στοιχειώδη είδη διατροφής και ο κοβγιός, η σαρδέλα, το χαψί και το χτένι έρχονταν ως μάνα εξ ουρανού στις λιμασμένες φαμίλιες όλης της περιοχής.

Μετά τις ποιητικές της συλλογές της «Λαβύρινθος μνήμη» και «Άπνοια μνήμη» που έχουν ήδη επανεκδοθεί από τις εκδόσεις Άπαρσις, η Κατερίνα Θανοπούλου έρχεται με την τρίτη της συλλογή «Ζώσα Μνήμη» για να μας οδηγήσει στα δικά της ποιητικά μονοπάτια αλλά και να μας λύσει τα γιατί που γεννώνται διαβάζοντας τα.

Ηλέκτρα Λαζάρ – Η βραβευμένη πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας μιλά στο in.gr Για τα "Άγια Νήπια", την ποίηση στην Ελλάδα σήμερα και την γενιά της εξουθένωσης Συνέντευξη στην Γεωργία Δρακάκη Το πάντρεμα της ποίησης της Λαζάρ, που η ανάγνωσή της μοιάζει με βουτιά σε παγωμένα νερά, με το sui generis εκδοτικό σύμπαν των εκδόσεων Άπαρσις έφερε καρπό: μια βράβευση. Και όχι όποια κι όποια. Μιλάμε για Κρατικά Βραβεία. Λίγο ένιωσα να νοιάζει την Ηλέκτρα (κάτι που ισχύει σε κάθε περίπτωση στραμμένων προς την ουσία καλλιτεχνών και δημιουργών), μα εύχομαι ο Άπαρσις να γιόρτασε αυτή τη νίκη όπως του αξίζει. Γιατί του αξίζει. Πολύ. Το βραβείο κόμισε στον εκδοτικό η ποιητική συλλογή «Άγια Νήπια», ένα έγγραφο αποθετήριο προσωπικών βιωμάτων της ποιήτριας που, μόλις σκάνε ως βόμβες στο χαρτί, μεταμορφώνονται ως δια ποιητικής μαγείας σε συλλογικά. Το μελάνι της επιτελεί την μεταμόρφωση αυτή ή η αναπόφευκτη έκθεσή τους στο βλέμμα του αναγνώστη;