ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

Μὴ ὁ πίπτων οὐκ ἀνίσταται; ἢ ὁ ἀποστρέφων οὐκ ἐπιστρέφει;
Ιερεμίας 8,4

- Τα ποιήματα της συλλογής Είκοσι χρόνια πρίν γράφτηκαν στη δεκαετία του ’80 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

- Τα ποιήματα της συλλογής Προσευχές και αναγνώσματα
γράφτηκαν απο τον Αύγουστο του 2018 μέχρι τον Ιούλιο του 2019.

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ

Θα τις σκίσουν μία μία τις προφητείες,

μία μία θα τις ρίξουν στη φωτιά,

και θα βγούν να διαλαλήσουν στις πλατείες

πως προφήτες δέν υπάρχουν. Φτάνει πιά.

Και θα ζήσει επιτέλους με ηρεμία

ο παράξενος λαός που κυβερνάς.

Θα κοιμάται απο νωρίς. Στον καζαμία

θα διαβάζει όλα τα νέα της χρονιάς.

Κάποτε όμως τα κουρέλια απο τη στέρνα

θ’ ανασύρουν τον δεσμώτη της σιωπής.

Βασιλέα, μή διστάσεις τότε. Πέρνα

στο στρατόπεδο του εχθρού για να σωθείς.

 ----------------------

Ο Γιάννης Κακριδής γεννήθηκε το 1964 στην Τυβίγγη (Tübingen) της Δυτικής Γερμανίας. Έχει κάνει σπουδές σλαβικής φιλολογίας και εργάζεται ως καθηγητής πανεπιστημίου στο εξωτερικό.
Με την ποίηση ασχολείται απο τα γυμνασιακά του χρόνια.
 

Πού μπορώ να το βρω;

- ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ - Συνέντευξη με τον Γιάννη Κακριδή

- Ο Γιάννης Κακριδής μιλάει για την ποιητική συλλογή στο Bookia.gr και την Μάγδα Παπαδημητρίου

- Κριτική του Θάνου Γιαννούδη στο Fractal.gr

Η ποίηση είναι κρησφύγετο, καταφύγιο,
ορμητήριο, καταπέλτης.
Είναι εκείνες οι λεπτομέρειες της ψυχής που
έχουν την ανάγκη ν’ αποκαλυφθούν.
Αυτά τα τετράστιχα είναι οι λεπτομέρειες μου
που είχαν αυτή την ανάγκη.
Λ.Γ.

La poesía es guarida, refugio, base, catapulta.
Son aquellos detalles del alma que tienen la
necesidad de ser revelados.
Estos cuartetos son mis detalles que tenían
esta necesidad.
L.G. 

Πού μπορώ να το βρω;

Δυο σταγόνες βροχής
είμαστε κι εμείς, καρδιά μου...

Πού μπορώ να το βρω;

Πού μπορώ να το βρω;

Δεν δούλεψα πολύ στα χωράφια.
Κάποια καλοκαίρια μ΄ έπαιρνε ο πατέρας μου και
ποτίζαμε χύμα με την τσάπα.
Έτρεχε το νερό στο χώμα.
Φτιάχναμε αυλάκι γρήγορα να περάσει μέσα η ζωή.
Και κανά δυο χειμώνες πήγα κοντά του στις ελιές.
Φύση, δύναμη. Υγεία.
Δεν ήθελε να βαρύνουν πολύ τα χέρια μου
γιατί θα γινόμουν αργός στην κιθάρα.
Μετά Πολυτεχνείο.
Μετά, μόνο, μουσική.
Άλλαξα
Δυσκόλεψα
[...]
Τώρα, μέσα μου κυλάει το τραγούδι.
Σαν το αυλάκι με το νερό που έσκαβα στα δεκαοκτώ.
Το τραγούδι κι όσα μου ζητάει. Είναι το νερό.
Κι εγώ το χώμα.
Με θρέφει; Ναι.
Με διαβρώνει; Ναι.
Είναι γερό το αυλάκι; Θα σε γελάσω.
Και ποιο αυλάκι αγαπάς; Αυτό που αντέχει ή αυτό
που σ πάει;

- Κριτική της ποιήτριας Βέρας Βασιλείου-Πέτσα
- Συνέντευξη του Πάνου Μπούσαλη στο Bookia και στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη
- Κριτική/παρουσίαση της Αλεξίας Καλογεροπούλου στο Booksitting
- Δημοσίευση αποσπασμάτων από την ποιητική συλλογή στις "Νότες Λογοτεχνίας"

Πού μπορώ να το βρω;

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΤΕΡΗΣΗΣ

Ὦ, οἱ ἐραστὲς τοῦ παλαιοῦ!..
Πασχίζουν νὰ δαμάσουνε τὸν χρόνο.
Νὰ γίνουν κύριοι ἑνὸς πλούτου μυστικοῦ
καὶ νὰ μὴν εἶναι ξεπεσμένοι ἀπόγονοι καὶ μόνο.
Τὰ λείψανα ποὺ ἀποθησαυρίζουν
μὲ κόπο, μὲ μελέτη, μὲ σπουδή,
μιὰ μαγικὴ εἰκόνα ἀπαρτίζουν,
ποὺ ὅμως τῆς λείπει πάντα κάτι τί…
Κάτι ἀπὸ τὴν αἴγλη τὴν ἀρχαία;
Κάτι ἀπ’ τὴ ζέση τοῦ καινοῦ;
Κάποια θνησιγενής, ὑπολειπτέα…
παρόρμηση γιὰ ἄρση τοῦ κενοῦ
μιᾶς στέρησης, ποὺ στάθηκε μοιραία
καὶ ποὺ τὸ φταίξιμο ἀναζητοῦν ἀλλοῦ...

Πού μπορώ να το βρω;

Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Ἰδεολογία (κάθε μορφῆς ἰδεολογία), ποὺ
εἶναι καὶ παραμένει «ἕνα κλειστὸ σύστημα σκέψης»,
ἀνεπίδεκτο σὲ ἄλλους, ἔξω ἀπ’ αὐτὴν καθορισμοὺς τοῦ
ἀντικειμένου τοῦ ἀνθρώπου, κάθε γνήσια ποιητικὴ φανέ-
ρωση ἀνοίγει νέους πνευματικοὺς ὁρίζοντες, ποὺ ἀναδι-
πλώνονται ὁλοένα σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τοῦ ἐπιστητοῦ. Κάθε
γνήσια ποίηση εἶναι πρόσκληση σὲ μιὰ ἀνοιχτὴ κοινωνία,
ἀνεπίδεκτη σὲ προκαθορισμοὺς τοῦ τέλους της, ἀνυπόταχτη
σὲ ἐκ τῶν προτέρων γνωστὲς νομοτέλειες καὶ τελεολογικὲς
αἱρέσεις. Ἡ Ποίηση εἶναι ἡ οὐσία τῆς «αἵρεσης»: τὸ ξάνοιγμα
τοῦ σύμπαντος τῆς ὁμιλίας σὲ ὁλοένα καὶ πιὸ αὐθαίρετα
συμφραζόμενα, ποὺ ἐν συνεχείᾳ «μεταφράζονται» σὲ ἄπει-
ρες θεωρητικὰ ἀναγνώσεις. Συνιστᾶ ἔτσι, διεύρυνση τῆς
ἐπικοινωνίας καὶ τῶν βιωμάτων τῶν ἀνθρώπων μέσα ἀπὸ
τὸ ἐνορατικὸ ὑλικὸ τοῦ ποιητῆ καὶ τὸν πλοῦτο τῶν
συναισθηματικῶν του μεταλλάξεων.

(Ἀπὸ τὸν Πρόλογο τῆς ἔκδοσης)

Πού μπορώ να το βρω;

Πεζοποιήματα γραμμένα με ροή συνείδησης
που μοιάζουν με ραψωδία. Στίχοι συνθέτουν
εσωτερικά γράμματα, χωρίς απαραίτητα να
σταλούν σε κάποιον αποστολέα. Η αυτόματη
γραφή του κειμένου, λειτουργεί ψυχοθερα-
πευτικά στην γραφή και ίσως στο ανάγνωσμά
του, μιας και οι λέξεις μπορούν και μετα-
μορφώνουν τα συναισθήματα και να αλλά-
ζουν την ψυχική σύσταση.

- Κριτική της Αγγελίνας Παπαθανασίου στους "Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών"
- Ομιλία του Κυριάκου Σάμιου, Συντονιστή του Εργαστηρίου Θεατρικής πράξης, Θεατροδρόμιο Ναυπλίου στη παρουσίαση του βιβλίου στο Ναύπλιο
- Η Κατερίνα Γραμματικού μιλάει για το βιβλίο της
- Συνέντευξη της Κατερίνας Γραμματικού στο Fractal
- Συνέντευξη της Κατερίνας Γραμματικού στο Bookia και στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Πού μπορώ να το βρω;