Νέα

Με χαρά διάβασα το νέο βιβλίο της φίλης συγγραφέως Μάγδας Παπαδημητρίου -Σαμοθράκη «Πατρίδα ξένη» από τις εκδόσεις Άπαρσις. Πρωτόλειο είχε φτάσει στα χέρια μου, αφού η συγγραφέας με τίμησε να είμαι μια εκ των αναγνωστών που θα της έλεγα τη γνώμη μου, με την ιδιότητα της φιλολόγου. Με τη συγγραφέα μας ενώνουν κι άλλες δράσεις. Είμαστε συνοδοιπόροι στο Φιλοσοφικό Καφενείο της Κατερίνης, εφορία της Εστίας Πιερίδων Μουσών, την οποία είχα την πρωτοβουλία να ξεκινήσω. Η Μάγδα με εμπιστεύτηκε και σχεδιάσαμε πολλές δράσεις μαζί με άλλες φίλες που ενώθηκαν μαζί μας. Αλλά και στην Εθελοντική Ομάδα Δράσης Νομού Πιερίας. Ξεκινά με δυο στίχους του Μπρεχτ, ως μότο του βιβλίου της. Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει/όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει. Ο αγώνας είναι παντού! Στη σκέψη, στη στάση ζωής, στην προστασία αξιών και ιδανικών αλλά και στην ίδια ελευθερία και ανεξαρτησία.

Έχουμε μπροστά μας ένα κείμενο αδιαμόρφωτο ως αποτέλεσμα και ως πρόθεση. Ένα υβριδικό, ένα παστίς, ένα διακειμενικό κυμάτισμα χωρίς ενδελέχεια, καθόλα μετέωρο, ιπτάμενο, εμβυθές, ανάερο, αστόλιστο, που οδηγείται στο μη λεκτέον, ενώ συγκροτείται προς στιγμήν στο άλεκτον. Είναι ένα ομιλούν συμπίλημα, στην προφορικότητα κερδίζει την αμεσότητά του και στην διακειμενικότητά του κατατρύχεται από σκεπτότητα. Βουτηγμένο στο αρχιπέλαγος και στον ωκεανό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με εργαλείο τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, η Ξένια Πολίτη στο κειμενογράφημα, με υποστηρικτικά αλλότρια της γραφής στοιχεία, συγγράφει, συνενώνει, συναρμολογεί, συναρμόζει, συναρθρώνει το διαλογικό έργο της «e-ερωμένη του σέρφερ».

Αυτό που έχω να πω για την ποίηση του Αλέξανδρου Ψαρρά, είναι ότι με ξάφνιασε. Δηλαδή αυτό που με ξάφνιασε ήταν το αλάθητο της διαισθησής μου για την ποιησή του. Μιλώντας για το βαθύτερο νοημά τους, πρόκειται για αποστάγματα ατέλειωτων εσωτερικών διαδρομών, κύκλους ζωής που σημαδεύουν οι λέξεις σαν φωτογραφίες σε αέναη κίνηση στο χρόνο. Οι λέξεις ζουν και κουβαλάνε πάνω τους τις πικρές διαπιστώσεις, τα όνειρα, την πεθυμιά, τη νοσταλγία, τη ζωή ολόκληρη του δημιουγού τους, οι λέξεις οι ανεπιτήδευτες, οι γεμάτες θάρρος και ειλικρίνεια, ένα όχι και τόσο δύσβατο μονοπάτι για να βαδίσει κανείς προς την ψυχή του ποιητή, όταν αυτός θέλει πραγματικά να σε φέρει σ' αυτήν.

Οι τραγικές ιστορίες που προξένησαν ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Εμφύλιος και η δικτατορία των συνταγματαρχών είναι ο καμβάς στο μυθιστόρημα “Πατρίδα Ξένη”. Τόποι όπου διαδραματίζονται οι ιστορίες των ηρώων το Αγρίνιο, η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα, το Άουσβιτς, το Κροστσιένκο. Κυριαρχεί η προσωπικότητα του Γιώργου Παππά, (1916-1999), που διετέλεσε βουλευτής της Ένωσης Κέντρου και αργότερα Υπουργός του ΠΑΣΟΚ. Οι Σεφαραδίτες Έλληνες Εβραίοι Ζαχαρίας και Ελισεβά Ναχμία, ο χωροφύλακας Κοσμάς Ξυπολυτέας με τη γυναίκα του Ελευθερία, και ένας νεαρός δικηγόρος, είναι οι λοιποί σημαντικοί ήρωες. Στο μυθιστόρημα, που δεν στερείται το στοιχείο του “μυστηρίου”, εξαίρονται οι αγώνες των αριστερών αγωνιστών και διατυπώνεται το ερώτημα αν οι επόμενες γενιές θα καταφέρουν να συνεχίσουν τον αγώνα αυτών που θυσίασαν τη ζωή τους για την Δημοκρατία.