Filter by:

Clear All
Min: 6,00€ Max: 20,00€
6 20

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Προβολή ως Πλέγμα Λίστα
Ταξινόμηση ανά
Εμφάνιση ανά σελίδα

ΟΙ ΛΕΠΙΔΕΣ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ

Μέγας, Βασίλειος
Ένας μικρός στρατός, δύο ηγέτες, μια κοινή πορεία. Η μυστήρια φυλή της Δύσης προελαύνει προς τις άγνωστες χώρες του Βορρά, με σκοπό να σκοτώσει τους εχθρούς της, μα πιο πολύ για να αφανιστεί η ίδια. Τι είναι αυτό που τους κάνει να θέλουν τόσο πολύ να πεθάνουν; Τι είναι αυτό που τους ωθεί στη λησμονιά; Οι θεοί καταριούνται τους θνητούς και οι καταραμένοι κατατρέχουν τους ζωντανούς σ' αυτή την ιστορία φαντασίας που διαδραματίζεται σ' ένα κόσμο που υπήρξε κάποτε, πριν από χιλιάδες χρόνια. Αυτή είναι η ιστορία των Ευάλωτων, η ιστορία της λύπης.

Ένας μικρός στρατός, δύο ηγέτες, μια κοινή πορεία. Η μυστήρια φυλή της Δύσης προελαύνει προς τις άγνωστες χώρες του Βορρά, με σκοπό να σκοτώσει τους εχθρούς της, μα πιο πολύ για να αφανιστεί η ίδια. Τι είναι αυτό που τους κάνει να θέλουν τόσο πολύ να πεθάνουν; Τι είναι αυτό που τους ωθεί στη λησμονιά;

Οι θεοί καταριούνται τους θνητούς και οι καταραμένοι κατατρέχουν τους ζωντανούς σ' αυτή την ιστορία φαντασίας που διαδραματίζεται σ' ένα κόσμο που υπήρξε κάποτε, πριν από χιλιάδες χρόνια. Αυτή είναι η ιστορία των Ευάλωτων, η ιστορία της λύπης.

ΚΟΥΡΑΓΙΟ, ΘΗΤΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Ανδρικόπουλος, Μίλτος
Αυτό το βιβλίο γράφτηκε σιγά σιγά για πολλά χρόνια. Θα μπορούσε να ήταν πολλά βιβλία, αλλά βλέπετε, ήμουν ανέκαθεν βιαστικός και απευθύνεται σε βιαστικούς. Οι διαπιστώσεις μου έχουν σχέση με το τι γίνεται συνήθως. Οι συμβουλές μου, έχουν σχέση με το καλύτερο δυνατόν που μπορεί να επιτευχθεί. Οι απόψεις μου, είναι μόνο το ερέθισμα, για περαιτέρω προβληματισμό. Κάποιες απ' αυτές, θα τις ξεπεράσει ο χρόνος. Κάποιες άλλες θα τις ξεπεράσει η ίδια η ζωή. Το βιβλίο αυτό υπόκειται στον αθάνατο νόμο της ζωής: ό,τι γεννιέται, πεθαίνει.

Αυτό το βιβλίο γράφτηκε σιγά σιγά για πολλά χρόνια. Θα μπορούσε να ήταν πολλά βιβλία, αλλά βλέπετε, ήμουν ανέκαθεν βιαστικός και απευθύνεται σε βιαστικούς.

Οι διαπιστώσεις μου έχουν σχέση με το τι γίνεται συνήθως. Οι συμβουλές μου, έχουν σχέση με το καλύτερο δυνατόν που μπορεί να επιτευχθεί. Οι απόψεις μου, είναι μόνο το ερέθισμα, για περαιτέρω προβληματισμό. Κάποιες απ' αυτές, θα τις ξεπεράσει ο χρόνος. Κάποιες άλλες θα τις ξεπεράσει η ίδια η ζωή. Το βιβλίο αυτό υπόκειται στον αθάνατο νόμο της ζωής: ό,τι γεννιέται, πεθαίνει.

 

(Συλλογή αποφθεγμάτων)

ΒΑΝΙΛΙΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑ

Τούτση, Ειρήνη
Ο Βίνσεντ είναι ένας γοητευτικός άντρας, καλλιεργημένος και γνωστός εισαγωγέας αποικιακών προιόντων. Απολαμβάνει την εργένικη ζωή του, έως ότου συναντάει τη Βαλέρια, μια όμορφη και έξυπνη επιχειρηματία, που διατηρεί σοκολατερί στον κεντρικό πεζόδρομο Stroget της Κοπεγχάγης. Ανάμεσα τους δημιουργείται μια θυελλώδης σχέση, γεμάτη έντονο ερωτικό πάθος και αχαλίνωτες σεξουαλικές φαντασιώσεις. Δεν θα αργήσουν να παντρευτούν και να αποκτήσουν τρία παιδιά . Όμως, η ευτυχισμένη ζωή του ζευγαριού ανατρέπεται, καθώς η ρουτίνα της καθημερινότητας τους οδηγεί σε διαζύγιο. Η απιστία πλέον αποτελεί μονόδρομο και για τους δυο. Ένα ρομαντικό μυθιστόρημα μιας άλλης εποχής, με γλυκόπικρη γεύση από bitter Σοκολάτα και επίγευση αρωματικής Βανίλιας. Μοιρασμένο μεταξύ Δανίας και Σιγκαπούρης, γεμάτο απρόοπτα, ίντριγκες, και αποκαλύψεις.

Ο  Βίνσεντ είναι ένας γοητευτικός άντρας, καλλιεργημένος και γνωστός εισαγωγέας αποικιακών προιόντων.  Απολαμβάνει την εργένικη ζωή του, έως ότου  συναντάει τη Βαλέρια, μια όμορφη και έξυπνη επιχειρηματία, που διατηρεί σοκολατερί στον κεντρικό πεζόδρομο Stroget της Κοπεγχάγης. Ανάμεσα τους δημιουργείται μια θυελλώδης σχέση, γεμάτη έντονο ερωτικό πάθος και αχαλίνωτες σεξουαλικές φαντασιώσεις.

Δεν θα αργήσουν να παντρευτούν και να αποκτήσουν τρία παιδιά . Όμως, η ευτυχισμένη ζωή του ζευγαριού ανατρέπεται, καθώς η ρουτίνα της καθημερινότητας τους οδηγεί σε διαζύγιο.  Η απιστία πλέον αποτελεί μονόδρομο και για τους δυο. Ένα ρομαντικό  μυθιστόρημα μιας άλλης εποχής, με γλυκόπικρη γεύση από bitter Σοκολάτα και επίγευση αρωματικής Βανίλιας. Μοιρασμένο μεταξύ Δανίας και Σιγκαπούρης, γεμάτο απρόοπτα, ίντριγκες, και αποκαλύψεις.

Συνέντευξη της Ειρήνης Τούτση στο Beuaty Days with a Book

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ - Συνέντευξη με την Ειρήνη Τούτση

Ο Αλέξανδρος Ακριτίδης συζητά με την Ειρήνη Τούτση με αφορμή το μυθιστόρημά της, «Βανίλια Σοκολάτα»

 Πού μπορώ να το βρω;

 

e- ΕΡΩΜΕΝΗ ΤΟΥ ΣΕΡΦΕΡ

Πολίτη, Ξένια
- Επιθυμώ να δω με ποιόν μιλάω... - Επιθυμώ να δω σε ποιόν μιλάω με τι από αυτόν μιλάω... Ο γραπτός λόγος στο διαδίκτυο εγκαινίασε μια λαμπρή (ή μήπως όχι; εν πάση περιπτώσει, πολύ ωφέλιμη για την λογοτεχνική μας διερεύνηση), δυνατότητα επιστολογραφίας σε άμεση (αντ)απόκριση, πράγμα πολύ δελεαστικό για την εκδήλωση και μεταφορά του μηνύματος της ερωτικής επιθυμίας, στην σύγχρονη εποχή. Περισσότερο ορμέμφυτη, ενίοτε πεπλοφόρος, χωρίς καθόλου όμως να στερείται εντάσεως, η Επιθυμία, διανύει σε χρόνο dt την απόσταση, μέχρι να φτάσει στο αγαπημένο υποκείμενο. Έτσι, δεν χρειάζεται κάποιος να περιμένει εξουθενωτικά, τον άλλοτε ακριβοθώρητο ταχυδρόμο ή ανυπόμονα, το αγαπημένο πλάσμα να τηλεφωνήσει, κι ούτε κάνει διαφορά, μία πένα στο χαρτί που φλέγεται και σπάει ή το πληκτρολόγιο που αχρηστεύεται, άδοξο «θύμα» της ορμής των δακτύλων. Η «e-ερωμένη του Σέρφερ» λοιπόν, αφορά έναν ερωτικό διάλογο κυρίως, δυο προσώπων, δύο προφίλ, μέσω σύγχρονης ιντερνετικής αλληλογραφίας, οπότε, και στη δεκαετία της συνομιλίας τους, κάνουν χρήση όλων των μέχρι σήμερα ιντερνετικών εφαρμογών προκειμένου να επικοινωνήσουν, έτσι ώστε, με κάθε δυνατό μέσο να κατακτηθεί ο ένας από τον άλλον. Παράλληλα, συμβαίνει και η σχέση τους δια ζώσης, θυελλώδης κι αυτή, δεν τους εμποδίζει όμως να συνεχίζουν απρόσκοπτα την αλληλογραφία... Η γραφή (ηλεκτρονική πλέον), συνεχώς περιπλανιέται κι ακροβατεί, τεντώνεται σαν χορδή και συχνά εκπίπτει κάτω και πέρα από τα όρια, κάνοντας τη γλώσσα εξαίσιο ή μαυλιστικό όργανο έκφρασης του πάθους. Μέσα από site γνωριμιών στον αχανή Κυβερνοχώρο, τραγούδια στο YouTube, mail στο internet, ανταλλαγή sms στο κινητό τηλέφωνο, ατάκες στο viber, αυτή και μόνη, η πλάνης γραφή, τεχνουργεί... τα προφίλ (και τανάπαλιν), διηγώντας μας, το χρονικό ενός παράδοξου και μεγάλου έρωτα με ανοιχτό τέλος.

- Επιθυμώ να δω με ποιόν μιλάω...
- Επιθυμώ να δω σε ποιόν μιλάω με τι από αυτόν μιλάω... 

Ο γραπτός λόγος στο διαδίκτυο εγκαινίασε μια λαμπρή (ή μήπως όχι; εν πάση περιπτώσει, πολύ ωφέλιμη για την λογοτεχνική μας διερεύνηση), δυνατότητα επιστολογραφίας σε άμεση (αντ)απόκριση, πράγμα πολύ δελεαστικό για την εκδήλωση και μεταφορά του μηνύματος της ερωτικής επιθυμίας, στην σύγχρονη εποχή. Περισσότερο ορμέμφυτη, ενίοτε πεπλοφόρος, χωρίς καθόλου όμως να στερείται εντάσεως, η Επιθυμία, διανύει σε χρόνο dt την απόσταση, μέχρι να φτάσει στο αγαπημένο υποκείμενο. Έτσι, δεν χρειάζεται κάποιος να περιμένει εξουθενωτικά, τον άλλοτε ακριβοθώρητο ταχυδρόμο ή ανυπόμονα, το αγαπημένο πλάσμα να τηλεφωνήσει, κι ούτε κάνει διαφορά, μία πένα στο χαρτί που φλέγεται και σπάει ή το πληκτρολόγιο που αχρηστεύεται, άδοξο «θύμα» της ορμής των δακτύλων.

Η «e-ερωμένη του Σέρφερ» λοιπόν, αφορά έναν ερωτικό διάλογο κυρίως, δυο προσώπων, δύο προφίλ, μέσω σύγχρονης ιντερνετικής αλληλογραφίας, οπότε, και στη δεκαετία της συνομιλίας τους, κάνουν χρήση όλων των μέχρι σήμερα ιντερνετικών εφαρμογών προκειμένου να επικοινωνήσουν, έτσι ώστε, με κάθε δυνατό μέσο να κατακτηθεί ο ένας από τον άλλον. Παράλληλα, συμβαίνει και η σχέση τους δια ζώσης, θυελλώδης κι αυτή, δεν τους εμποδίζει όμως να συνεχίζουν απρόσκοπτα την αλληλογραφία... Η γραφή (ηλεκτρονική πλέον), συνεχώς περιπλανιέται κι ακροβατεί, τεντώνεται σαν χορδή και συχνά εκπίπτει κάτω και πέρα από τα όρια, κάνοντας τη γλώσσα εξαίσιο ή μαυλιστικό όργανο έκφρασης του πάθους. Μέσα από site γνωριμιών στον αχανή Κυβερνοχώρο, τραγούδια στο YouTube, mail στο internet, ανταλλαγή sms στο κινητό τηλέφωνο, ατάκες στο viber, αυτή και μόνη, η πλάνης γραφή, τεχνουργεί... τα προφίλ (και τανάπαλιν), διηγώντας μας, το χρονικό ενός παράδοξου και μεγάλου έρωτα με ανοιχτό τέλος. 

F:ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΖΑΛΗ
ΑΠΟ ΠΟΡΕΙΕΣ ΗΛΙΩΝ...ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΟΝΟ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ
C:ΕΙΣΑΙ Ο ΚΗΠΟΣ ΜΟΥ Ο ΚΑΤΑΡΡΥΤΟΣ
F:ΚΙ ΕΙΣΑΙ Η ΑΙΤΝΑ ΜΟΥ. ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑ-
ΞΕΙΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΘΑ ΕΒΛΕΠΕΣ ΕΦΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΛΑΒΑΣ...
ΘΑ ΕΠΙΖΗΣΩ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ?


[...] «Χωρίς εσένα δεν ξέρω να ζω» τραγουδούσαμε, και
μιλουσαμε για εναν στιχο που παει πολυ μακρυτερα
απο τη ρουτίνα του βιωματος ενος χωρισμού, θυμάσαι;
Στασου να στο εξηγησω: Δεν ειχα τροπο να ζω μακριά
απο σένα, οταν καποτε μου ειπες πως εισαι το δεκανίκι
μου και παραλιγο να γινω βιαιος, είχες και σ’ αυτό δι-
κιο, αλλα η κατάθεση της ζωής που μου χαριζες, που
μου προτεινες, ηταν πολυ πιο ουσιαστική απ’ οσο
ηξερα, απο τις πρόβες ζωης που εκανα ως τοτε... δεν
υπήρχε όμοιο της καταθεσης αυτης και δεν ημουν κε-
νος, απλως διψούσα να διαλέγομαι τη Θεαση του Κο-
σμου μεσα απο τη δική σου θεσπεσια εμπειρια και
ποιος τυφλος, Ψυχή μου oλόδικη, δεν θαθελε το φως
του [...]

(τηλεφώνημα)
F:θαυμασιος εξοπλισμος η φωνη σας μου αφηνει μικρα
δαγγωματα
C:Υπόσχομαι η ανάσα μου στην Προστακτική, να σας
ματώσει.

Επίμετρο: Μαρία Λαφαζάνη
Επιμέλεια: Μαρία Λιακώνη & Μαρία Φουσταλιεράκη
Σχεδιασμός Εξωφύλλου: Γεωργία Αλεβιζάκη
Ηλεκτρονική επεξεργασία: Νικολέττα Γεωργιάδου

Ομιλία του δημοσιογράφου και συγγραφέα Αντώνη Μποσκοΐτη στην παρουσίαση του βιβλίου
- Ο Γιώργος Λεχουρίτης, κλινικός Ψυχολόγος/ Συστημικός Θεραπευτής και η συγγραφέας μιλάει για το βιβλίο
- Εισήγηση για το βιβλίο του δημοσιογράφου,συγγραφέα και κριτικού βιβλίου Βασίλη Καλαμαρά
- Η Ξένια Πολίτη μιλάει για το βιβλίο της στο Homo Universalis
- Συνέντευξη της Ξένιας Πολίτη στο Bokkia και στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη
- Κριτική του συγγραφέα Κωνσταντίνου Μανίκα στο CulturePoint.gr
- Συνέντευξη της Ξένιας Πολίτη στην εκπομπή "ΑΝΑΔΕΙΞΕ ΤΟ"
- Συνέντευξη της Ξένιας Πολίτη στο ιστολόγιο τέχνης & πολιτισμού Koukidaki<
Κριτική της Αγγελίνας Παπαθανασίου στους "Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών"

- Συνέντευξη της Ξένιας Πολίτη στις "Τέχνης σελίδες"
- Συνέντευξη της Ξένιας Πολίτη στο artscript.gr
- Κριτική/παρουσίαση του βιβλίου στο Artscript.gr
-
 Κριτική για το βιβλίο στον ιστότοπο τέχνης και πολιτισμού "Koukidaki"
- Συνέντευξη της Ξένιας Πολίτη στο περιοδικό Freeda

Πού μπορώ να το βρω;

 

Η ΥΣΤΑΤΗ ΥΛΗ

Κότσιφας, Ανδρέας
Η ζωή μια ταπετσαρία υφαντή. Όλα κεντημένα πάνω της. Αυτά που υπήρξαν και θα έρθουν. Αυτά που τώρα ζούμε. Όλα. Όσα αισθανθήκαμε και όσα μετανιώσαμε να πούμε. Σκιές ερριμμένες. Όλα πάνω της κεντίδια. Κοίτα. Σπίτια. Αγροτικά. Επαύλεις και υποστατικά. Κάρα και άλογα. Φορέματα και λούσα. Αγροί, εδώδιμα και αποικιακά. Λέξεις, λέξεις και πάλι λέξεις. Ειπωμένες, ανείπωτες. Όλα, κεντημένα, μια Βίβλος αυτή η ταπισερί της ζωής μας. Από το Α στο Ω, όσοι διαβάζουν ευαγγέλια. Μην χάνουμε χρόνο. Κοίτα. Πλήρωσε εισιτήριο πόνου η μητέρα σου, για να σε βάλει μέσα να δεις. Κοίτα, για κοίτα Jonas. Κοίτα πιο κοντά, πιο καθαρά. Τα πρόσωπα των ανθρώπων. Εντάξει, τις φιγούρες τις διακρίνεις. Από μακριά συμπληρώνεις τα κενά. Ισότητα του νου, το μοτίβο. Για κοίτα πιο προσεκτικά όμως. Πλησίασε, μην φοβάσαι. Να φοβάσαι όσο δεν βλέπεις. Πλησίασε. Κάτι λείπει. Τα πρόσωπα. Έχουν ξεθωριάσει. Εσύ τα ξεθωριάζεις, εντεταλμένος. Εσύ, δρώντας με ανέκκλητο πληρεξούσιο κάθε ανθρώπου που υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρξει, ακούσιο. Κατ’ εντολή του και για λογαριασμό του, καλύτερα τώρα παρά ποτέ, παρά μετά τη δρασκελιά από το ρείθρο…
Η ζωή μια ταπετσαρία υφαντή. Όλα κεντημένα πάνω της.
Αυτά που υπήρξαν και θα έρθουν. Αυτά που τώρα ζούμε.
Όλα. Όσα αισθανθήκαμε και όσα μετανιώσαμε να πούμε.
Σκιές ερριμμένες. Όλα πάνω της κεντίδια. Κοίτα. Σπίτια.
Αγροτικά. Επαύλεις και υποστατικά. Κάρα και άλογα.
Φορέματα και λούσα. Αγροί, εδώδιμα και αποικιακά. Λέξεις,
λέξεις και πάλι λέξεις. Ειπωμένες, ανείπωτες. Όλα,
κεντημένα, μια Βίβλος αυτή η ταπισερί της ζωής μας. Από
το Α στο Ω, όσοι διαβάζουν ευαγγέλια. Μην χάνουμε χρόνο.
Κοίτα. Πλήρωσε εισιτήριο πόνου η μητέρα σου, για να σε
βάλει μέσα να δεις. Κοίτα, για κοίτα Jonas. Κοίτα πιο κοντά,
πιο καθαρά. Τα πρόσωπα των ανθρώπων. Εντάξει, τις
φιγούρες τις διακρίνεις. Από μακριά συμπληρώνεις τα κενά.
Ισότητα του νου, το μοτίβο. Για κοίτα πιο προσεκτικά όμως.
Πλησίασε, μην φοβάσαι. Να φοβάσαι όσο δεν βλέπεις.
Πλησίασε. Κάτι λείπει. Τα πρόσωπα. Έχουν ξεθωριάσει. Εσύ
τα ξεθωριάζεις, εντεταλμένος. Εσύ, δρώντας με ανέκκλητο
πληρεξούσιο κάθε ανθρώπου που υπήρξε, υπάρχει και θα
υπάρξει, ακούσιο. Κατ’ εντολή του και για λογαριασμό του,
καλύτερα τώρα παρά ποτέ, παρά μετά τη δρασκελιά από το
ρείθρο…
 

Επιμέλεια κειμένων: Αναστασία Κισόγλου
Μακέτα εξωφύλλου: Κατερίνα Θανοπούλου
Ηλεκτρονική επεξεργασία: GA+S Graphic Arts & Spot Ltd / Γιώτα Περμάχου
Τεχνική επιμέλεια-παραγωγή: Ernesto N. Bauman

Συνέντευξη του Ανδρέα Κότσιφα για το βιβλίο του "Η ύστατη ύλη" στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ
- Συνέντευξη του Ανδρέα Κότσιφα στην εφημερίδα "Πελοπόννησος της Κυριακής"
- Ομιλία της πολιτιστικής συντάκτριας της εφημερίδας «Πελοπόννησος» Κρίστυ Κουνινιώτη στην παρουσίαση του βιβλίου
- Κριτική για το βιβλίο από τον Βασίλη Λαδά στο περιοδικό "Μανδραγόρας"

Πού μπορώ να το βρω;

 

ΑΣΑΛΕΥΤΕΣ ΝΥΧΤΕΣ

Φουσταλιεράκη, Μαρία
[…Βιαζόταν να κλειδώσει την κεντρική πύλη. Αφού βεβαιώθηκε πως δεν υπήρχε ψυχή εκεί γύρω, έβγαλε μια άλλη, μια ασημένια σφυρίχτρα από την αριστερή του τσέπη και άρχισε να σφυρίζει δυνατά. Ήταν το σύνθημα. Από τους παιδικούς τάφους ακούστηκε φασαρία· φωνές και γέλια. Ένα ένα τα παιδιά, σήκωναν τα καπάκια από τα φέρετρα και αφού τέντωναν τα ποδαράκια τους για να ξεμουδιάσουν, έβγαιναν με ένα σάλτο και έτρεχαν να παίξουν με τα καινούργια τους παιχνίδια. Τα μικρότερα παιδιά και τα βρέφη που δεν περπατούσαν ακόμα, τσίριζαν από ανυπομονησία όσο περίμεναν κάποιο από τα μεγαλύτερα να τα σηκώσει αγκαλιά και να τα βγάλει έξω. Το νεκροταφείο μετατράπηκε σε παιδική χαρά. Τα φώτα από τα καντήλια έφεγγαν αρκετά και μαζί με το λιγοστό φως του φεγγαριού, τα βοηθούσε να μην σκοντάφτουν πάνω στα μάρμαρα. Μόλις άρχισε να ξημερώνει, αποκαμωμένα από το παιχνίδι χασμουρήθηκαν, τεντώθηκαν, χτένισαν τα μαλλάκια τους, τίναξαν καλά καλά τα βρόμικα χώματα από τα καλά τους ρουχαλάκια και γύρισαν ήσυχα ήσυχα στα νεκρικά τους κρεβατάκια για να κοιμηθούν ως το βράδυ που θα σφύριζε πάλι ο φύλακας την ασημένια σφυρίχτρα.]

[…Βιαζόταν να κλειδώσει την κεντρική πύλη. Αφού βεβαιώθηκε πως δεν υπήρχε ψυχή εκεί γύρω, έβγαλε μια άλλη, μια ασημένια σφυρίχτρα από την αριστερή του τσέπη και άρχισε να σφυρίζει δυνατά. Ήταν το σύνθημα. Από τους παιδικούς τάφους ακούστηκε φασαρία· φωνές και γέλια.

Ένα ένα τα παιδιά, σήκωναν τα καπάκια από τα φέρετρα και αφού τέντωναν τα ποδαράκια τους για να ξεμουδιάσουν, έβγαιναν με ένα σάλτο και έτρεχαν να παίξουν με τα καινούργια τους παιχνίδια.

Τα μικρότερα παιδιά και τα βρέφη που δεν περπατούσαν ακόμα, τσίριζαν από ανυπομονησία όσο περίμεναν κάποιο από τα μεγαλύτερα να τα σηκώσει αγκαλιά και να τα βγάλει έξω.

Το νεκροταφείο μετατράπηκε σε παιδική χαρά. Τα φώτα από τα καντήλια έφεγγαν αρκετά και μαζί με το λιγοστό φως του φεγγαριού, τα βοηθούσε να μην σκοντάφτουν πάνω στα μάρμαρα.

Μόλις άρχισε να ξημερώνει, αποκαμωμένα από το παιχνίδι χασμουρήθηκαν, τεντώθηκαν, χτένισαν τα μαλλάκια τους, τίναξαν καλά καλά τα βρόμικα χώματα από τα καλά τους ρουχαλάκια και γύρισαν ήσυχα ήσυχα στα νεκρικά τους κρεβατάκια για να κοιμηθούν ως το βράδυ που θα σφύριζε πάλι ο φύλακας την ασημένια σφυρίχτρα.]

Επιμέλεια κειμένων: Αναστασία Κισόγλου
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Γεωργία Αλεβιζάκη
Ηλεκτρονική επεξεργασία: GA+S Graphic Arts & Spot Ltd / Σπύρος Βάθης
Τεχνική επιμέλεια - παραγωγή: Ernesto N. Bauman

Συνέντευξη της Μαρίας Φουσταλιεράκη στο περιοδικό Fractal και τη Τζένη Μανάκη
Συνέντευξη της Μαρίας Φουσταλιεράκη για το νέο της βιβλίο "Ασάλευτες νύχτες", στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη για το Bookia.gr.

Πού μπορώ να το βρω;

 

ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΞΕΝΟΥΣ

Κωνσταντινίδης, Βασίλης
Στις 8 Σεπτεμβρίου ώρα 20.15 ακριβώς, μια γυναίκα έτρεξε πανικοβλημένη στην παραλιακή λεωφόρο, μες στα αίματα και φώναζε αλλοπρόσαλλα: «Βοήθεια, βοήθεια!!! Είχαμε ατύχημα…». Δεν υπήρχε ιδιαίτερη κίνηση στη λεωφόρο, γιατί τις Κυριακές, και ειδικά αργά, όλοι μαζεύονταν στα εστιατόρια και τα παγωτατζίδικα και τρώγανε. Η παρέα πήγαινε βολτούλα με το φορτηγάκι. Παρά λίγο να την πατήσουνε, καθώς ο οδηγός την είδε τελευταία στιγμή. Κατατρόμαξαν και κατέβηκαν και οι πέντε κάτω να δούνε τι συμβαίνει. «Τι πάθατε, κυρία;». Τους κοίταζε κλαμένη και ματωμένη και δεν μπορούσε να απαντήσει. Φαινόταν να έχει ζήσει την πιο δύσκολη εμπειρία της ζωής της. «Ατύχημα με τ’ αυτοκίνητο», κατάφερε να ψελλίσει. «Πού έγινε το ατύχημα;», τη ρώτησε ο πιο ψηλός της παρέας. Εκείνη, έχοντας μια μόνιμη ρυτίδα στο πρόσωπο από τη φρίκη, δεν κατάφερε να απαντήσει ξανά αλλά άρχισε να προχωράει μπροστά, αργά στην αρχή και στη συνέχεια τρέχοντας, και αυτόματα στη στροφή του δρόμου έκανε έναν απότομο ελιγμό και χάθηκε στον γκρεμό, με τα παιδιά να την ακολουθούν ξωπίσω προσπαθώντας να καταλάβουν τι ήθελε να τους δείξει.

Στις 8 Σεπτεμβρίου ώρα 20.15 ακριβώς, μια γυναίκα έτρεξε πανικοβλημένη στην παραλιακή λεωφόρο, μες στα αίματα και φώναζε αλλοπρόσαλλα: «Βοήθεια, βοήθεια!!! Είχαμε ατύχημα…».
Δεν υπήρχε ιδιαίτερη κίνηση στη λεωφόρο, γιατί τις Κυριακές, και ειδικά αργά, όλοι μαζεύονταν στα εστιατόρια και τα παγωτατζίδικα και τρώγανε.
Η παρέα πήγαινε βολτούλα με το φορτηγάκι. Παρά λίγο να την πατήσουνε, καθώς ο οδηγός την είδε τελευταία στιγμή. Κατατρόμαξαν και κατέβηκαν και οι πέντε κάτω να δούνε τι συμβαίνει.
«Τι πάθατε, κυρία;».
Τους κοίταζε κλαμένη και ματωμένη και δεν μπορούσε να απαντήσει. Φαινόταν να έχει ζήσει την πιο δύσκολη εμπειρία της ζωής της.
«Ατύχημα με τ’ αυτοκίνητο», κατάφερε να ψελλίσει.
«Πού έγινε το ατύχημα;», τη ρώτησε ο πιο ψηλός της παρέας.
Εκείνη, έχοντας μια μόνιμη ρυτίδα στο πρόσωπο από τη φρίκη, δεν κατάφερε να απαντήσει ξανά αλλά άρχισε να προχωράει μπροστά, αργά στην αρχή και στη συνέχεια τρέχοντας, και αυτόματα
στη στροφή 
του δρόμου έκανε έναν απότομο ελιγμό και χάθηκε στον γκρεμό, με τα παιδιά να την ακολουθούν ξωπίσω προσπαθώντας να καταλάβουν τι ήθελε να τους δείξει.

Επιμέλεια κειμένων: Μαρία Φουσταλιεράκη
Μακέτα εξωφύλλου: Γεωργία Αλεβιζάκη
Ηλεκτρονική επεξεργασία: GA+S / Γιώτα Περμάχου
Τεχνική επιμέλεια - παραγωγή: Ernesto N. Bauman

Συνέντευξη του Βασίλη Κωνσταντινίδη για το βιβλίο του "Τρυφερότητα για ξένους" στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ, στην εκπομπή "Η Λαίδη και ο Αλήτης"
Ομιλία του κλινικού ψυχολόγου Γρηγόρη Πουλτίδη στην παρουσίαση του βιβλίου
Ομιλία της ψυχολόγου/ψυχοθεραπεύτριας Νικόλ Λυμπεροπούλου  στην παρουσίαση του βιβλίου


Πού μπορώ να το βρω;

 

 

 

Ο ΦΙΟΓΚΟΣ

Ταγκούλη, Φωτεινή
Δεν σε γουστάρω φίλε, άσε με ήσυχη, με πνίγει η τόση αφοσίωσή σου, έχεις κολλήσει σα βδέλλα επάνω μου και με ρουφάς με απληστία. Είσαι λαί- μαργος και λάγνος. Σε βαρέθηκα, σε σιχαίνομαι, δε θέλω να σε βλέπω. Είσαι αμμώδης και σκοτει- νός. Δε μ’αφήνεις στιγμή σε ησυχία. Καιροφυλα- κτείς από τη γωνία απέναντι και εισβάλλεις απρό- σκλητος. Σου τα έδωσα όλα. Λες πως θα βρεις κι άλλα, αφού μ’ έχεις αδειάσει. Κάτι ξέρεις εσύ πα- ραπάνω που εγώ αγνοώ. Με πλησιάζεις χορεύον- τας σαν Πάνας. Δεν σου προβάλλω αντίσταση. Με ξεγελάς και εισδύεις κρυφά. Είσαι απρόβλεπτος και αιφνιδιαστικός. Αν και γνωρίζω από εισχωρή- σεις, κάθε φορά είναι και διαφορετικά μαζί σου. Υποκύπτω στη γοητεία σου και στα έξυπνα κόλπα σου, πώς με καταφέρνεις κάθε φορά; Είσαι σαν διαφορετικός εραστής, μυστηριώδης και απόκρυ- φος, το ύφος σου σκοτεινό, με δεσμεύεις και σε θέλω τυφλά, σε επιθυμώ έντονα.
Δεν σε γουστάρω φίλε, άσε με ήσυχη, με πνίγει η 
τόση αφοσίωσή σου, έχεις κολλήσει σα βδέλλα
επάνω μου και με ρουφάς με απληστία. Είσαι λαί-
μαργος και λάγνος. Σε βαρέθηκα, σε σιχαίνομαι,
δε θέλω να σε βλέπω. Είσαι αμμώδης και σκοτει-
νός. Δε μ’αφήνεις στιγμή σε ησυχία. Καιροφυλα-
κτείς από τη γωνία απέναντι και εισβάλλεις απρό-
σκλητος. Σου τα έδωσα όλα. Λες πως θα βρεις κι
άλλα, αφού μ’ έχεις αδειάσει. Κάτι ξέρεις εσύ πα-
ραπάνω που εγώ αγνοώ. Με πλησιάζεις χορεύον-
τας σαν Πάνας. Δεν σου προβάλλω αντίσταση. Με
ξεγελάς και εισδύεις κρυφά. Είσαι απρόβλεπτος
και αιφνιδιαστικός. Αν και γνωρίζω από εισχωρή-
σεις, κάθε φορά είναι και διαφορετικά μαζί σου.
Υποκύπτω στη γοητεία σου και στα έξυπνα κόλπα
σου, πώς με καταφέρνεις κάθε φορά; Είσαι σαν
διαφορετικός εραστής, μυστηριώδης και απόκρυ-
φος, το ύφος σου σκοτεινό, με δεσμεύεις και σε
θέλω τυφλά, σε επιθυμώ έντονα.
 
Επιμέλεια κειμένων: Μαρία Φουσταλιεράκη
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Γεωργία Αλεβιζάκη
Ηλεκτρονική επεξεργασία: GA+S Graphic Arts & Spot Ltd / Γιώτα Περμάχου
 

Πού μπορώ να το βρω;